3/29/11

လူငယ္ေတြတာဝန္ပါ။

ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ဒီလိုပ်က္ဆီးဆုံးရွုံးေနတဲ့ သမိုင္းဝင္ေရွးလက္ရာေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ မွတ္တမ္းလုပ္လာတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ ေလာက္ကတည္းကပါ။ လူအမ်ား သတိထားမိေအာင္ ဒါေတြကို ေျပာတဲ့အခါ တရားလြတ္ေျပာတာမ်ိဳးမျဖစ္ရေလေအာင္ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုအေထာက္ထားနဲ႕ ေျပာပါတယ္။ ဒီစိတ္ကူးဘယ္လိုစျပီး ျဖစ္တည္လာလဲဆိုတာ နည္းနည္းေျပာပရေစ။

ေဒါက္တာသန္းထြန္း ဆိုတာနဲ႕ သမိုင္းပညာရွင္ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာရွင္အျဖစ္ လူအမ်ားသိျပီးသားပါ။ အထူးသျဖင့္ ပုဂံသမိုင္း ပုဂံေခတ္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ေျပာႏိုင္တဲ့ ပညာရွင္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္း ၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသန နဲ႕ပတ္သက္ျပီး သိပ္အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ အမ်ားသိျပီးျဖစ္ပါတယ္။

သမိုင္းပညာရွင္ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သမိုင္းအေၾကာင္း ၊ မွတ္တမ္းအေၾကာင္း ၊ ရာဇဝင္အေၾကာင္းေတြကို ေဖာင္ေလာင္ေအာင္ေျပာေန ၊ ေရးေနၾကေပမယ့္ လူေတြဖ်က္ လို႕ပ်က္စီးတာ၊ သဘာဝအေလွ်ာက္ ပ်က္စီးယိုယြင္းတာ ၊ ေရွးလက္ရာမပ်က္ ဆိုျပီး ျပဳျပင္မႈေတြလုပ္ရာကေန ကြယ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ သမိုင္းဝင္ ယဥ္ေက်းမႈ မွတ္တိုင္ ဆိုင္ရာလက္ရာေတြကိုေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ ႏႈတ္ဆိပ္ေနတာမ်ားပါတယ္။

ရွင္းရွင္းေျပာေတာ့ ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ပညာရွင္ အျဖစ္လူသိမ်ားတာမ်ိဳး ႏွစ္သက္လိုလားေပမယ့္ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြမွာေတာ့ လူမုန္းမခံခ်င္၊ သက္ဆိုင္အစိုးရ ျငိဳျငင္မႈကို မခံခ်င္တဲ့ ပညာရွင္ၾကီးေတြမ်ားပါတယ္။ သမိုင္း ၊ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဟိုတုန္းကအေၾကာင္းရာကို ေျပာေနယံုနဲ႕ တာဝန္မေက်ႏိုင္ပါ ။ ယခုလက္ရွိ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ တလြဲဆံပင္ေကာင္း ကိစၥေတြကို ရဟန္းရွင္လူ ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာအစိုး ကိုအမွန္တိုင္းေျပာျပီး ထိမ္းသိမ္းမႈပညာေပးတာမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္ပါမွ ပညာရွင္စစ္စစ္ပီသပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္မေျပာရဲ ရင္ေတာင္ ေျပာရဲ ဆိုရဲ လုပ္ရဲ ကိုင္ရဲတဲ့လူကို ဝိုင္းဝန္းပန္႕ပိုးေပးတာမ်ိဳးေလာက္ေတာ့ လုပ္သင့္ပါတယ္။ ခုေတာ့ ဝိုင္းက်င္ ထားၾကတာမ်ားပါတယ္။

ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ပုဂံ ကို ရဟန္းရွင္လူ အစိုးရ ဝိုင္းျပီး ဖ်က္ဆီးတာ ၊ သဘာဝအေလွ်ာက္ ပ်က္ဆီးတာေတြကို လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ကတည္းက မွတ္တမ္းမွတ္ရာအေထာက္ထားနဲ႕ ေျပာလာခဲ့တာ ဆုံးပါးသြားတဲ့အခ်ိန္ထိပါဘဲ။ ဒါကို လူတခ်ိဳ႕က ဝင္ျပီးသံေယာင္လိုက္တာလဲရွိပါတယ္။ ဒါေပသိ အတိက် မွတ္တမ္းနဲ႕ေျပာတာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ပါ။ ျမင္ဖူး ၾကားဖူးတာမွန္ေသာ္လည္းဘဲ အေထာက္ထားမျပဘဲေျပာတာဟာ ေပါက္ကရေလးဆယ္ေျပာတာနဲ႕အတူတူနီးပါးပါဘဲ။

ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ပ်က္ဆီးလာျပီျဖစ္တဲ့ ပုဂံနဲ႕ပတ္သက္ျပီးေျပာသြားတာမွန္ေပမယ့္ ဒါဟာ သူအပိုင္ႏိုင္ဆုံး အေၾကာင္းရာကို ခိုင္ခိုင္မာမာေျပာသြားတာပါ။ အျခားႏိုင္ငံအဝန္းက ေရွးလက္ရာေတြကို ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ခ်န္ထားခဲ့တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ သို႕ေသာ္ က်န္ခဲ့တာေတြကို မင္းတို႕လူငယ္ေတြဆက္လုပ္ၾကပါ ဆိုတဲ့သေဘာပါဘဲ။ ရခိုင္၊ ရွမ္း ၊ မြန္ အပါဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားမွာ ခုလို ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ သမိုင္းဝင္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြ ေရွးလက္ရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ အဲတာေတြကို ဆက္လုပ္ရမွ လူငယ္ေတြတာဝန္ပါ။

3/14/11

သုေတသန စပ္ေစာင္္တစ္ထည္




ျမန္မာ မင္းခန္းေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ျပည္တြင္း၊ျပည္ပ ပညာရွင္အမ်ားစုက ဝိုင္းဝန္းျပဳစုၾကလို႕ သိပ္ေကာင္းတဲ့ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြ ျမန္မာလိုေရာ အဂၤလိပ္လိုပါ ရွိေနျပီးျဖစ္တယ္။ ျမန္မာထီးေဆာင္းမင္းေတြရဲ့ အေဆာင္ေယာင္ျဖစ္တယ္ဆိုေပမယ့္ မင္းခန္းေတာ္ပစၥည္းတခ်ိဳ႕ဟာ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္၊ သို႕မဟုတ္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက ပို႕လိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြပါေနတာကိုပါသတိထားမိပါတယ္။ မူရင္းပုရပိုဒ္ပါ ပံုေတြေၾကာင့္လည္း ပစၥည္းအမ်ိဳးမည္ႏွင့္တကြ ပံုကိုပါ ေႏွာင္းလူတို႕ မွတ္သားရတယ္။

မင္းေတြရဲ့ အေဆာင္ေယာင္နဲ႕ပတ္သက္ျပီး မဟာ မဂၤလာမင္းခန္းေတာ္ ဆိုျပီး ပုရပိုဒ္ေတြရွိခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီမင္းေတြ ဆုံးပါးတဲ့အခါ ျပင္ဆင္ရတဲ့ အမဂၤလာ အသုဘ အခန္းနားေတာ္ ဆိုျပီး ပုရပိုဒ္ေတြရွိမွာဘဲဆိုျပီး မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုရင္ အမတ္၊ ေစာ္ဘြား ၊ မင္းသားေတြ ကိုအသုဘခ်တဲ့အခါ ဘယ္လိုျပင္ဆင္ပါဆိုျပီး ဘုရင္ကအမိန္႕ေတာ္ထုတ္တဲ့အတြက္ သူတို႕ေတြရဲ့ အသုဘအျပင္ဆင္ကိုသိရလို႕ပါ။ ဘုရင္ေတြ မိဘုရားေတြအတြက္ အသုဘအျပင္ဆင္ရာမွာ လက္စြဲအျဖစ္ မသာေတာ္အခန္းနား ပုရပိုဒ္ဆိုျပီး မေတြ႕ဖူး ေသးပါ။

ခုလိုမင္းေတြရဲ့ အေဆာင္ေယာင္ မင္းခန္းနားေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ျပဳစုၾကသလို မႉးၾကီး မတ္ရာ ေသနာပတိ၊ အမတ္ ၊ ျမိဳ႕စား ၊ ေစာ္ဘြား ၊ သူၾကီးရြာစားေတြရဲ့ အေဆာင္ေယာင္ေတြကိုပါ မွတ္တမ္းျပဳစုဖို႕လိုအပ္ပါမယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္း ၊ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ကိုေဖာ္ထုတ္ရာမွာ ထီးေဆာင္းမင္းတစ္ဦးတည္းရဲ့ အေၾကာင္းရာကိုေဖာ္ျပရုံနဲ႕မလံုေလာက္ပါ။ ျပည္တြင္း ပညာရွင္ေတြအေနႏွင့္ အမတ္ ၊ ျမိဳ႕စား ၊ ေစာ္ဘြား ၊ သူၾကီး ၊ ရြာစားေတြရဲ့ အေဆာင္ေယာင္ ေတြကိုပါစနစ္တက်ေဖာ္ထုတ္ျပီး စာတမ္းျပဳစုတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားဆိုင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈအခ်က္လက္ေတြ ရွာတဲ့အခါ တဆင့္စကား၊ ပါးစပ္ရာဇဝင္ေတြကသာ မ်ားေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအေၾကာင္းရာနဲ႕ပတ္သက္ျပီး စာတမ္းျပဳစုဖို႕ရာ အခ်က္လက္ေတြစုေနပါတယ္။

၁၇ ရာစုအေစာပိုင္း ဘုရင့္အမိန္႕ေတာ္ေတြ ႏွင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္စစ္တမ္းေတြကို အေျခခံျပီး ဝန္းသို (ဝန္သို) ေစာ္ဘြားနဲ႕သတ္ဆိုင္တဲ့အခ်က္လက္ေတြ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေစာ္ဘြားအရာဆက္ခံတဲ့ခါ မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ ဆက္ခံတာေတြရွိသလို မ်ိဳး႐ိုးျပတ္တဲ့အခါ သင့္ေတာ္ရာကို ေစာ္ဘြားအရာဆက္ခံေစတာမ်ိဳးလည္းေတြ႕ရပါတယ္။ ေစာ္ဘြားအေျပာင္းလဲျဖစ္ေစတဲ့ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းရာရွိပါေသးတယ္။ မင္းေျပာင္းမင္းလြဲျဖစ္တဲ့ခါ ႏွင့္ ေဒသခံမ်ိဳးၾကီး႐ိုးၾကီးအခ်င္းခ်င္း ေစာ္ဘြားအရာလုတဲ့အခါျဖစ္ပါတယ္။ဒီဘုရင္လက္ထက္မွာ ဒီလူကို ဒီေစာ္ဘြားအရာေျမႇာက္ေပမယ့္ ေနာက္တစ္မင္းတက္တဲ့အခါ အျခားလူကို ေစာ္ဘြားအရာေပးတဲ့အေလ့လည္းရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္ေနရာတည္းမွာ ေစာ္ဘြားလုပ္ဖူးတဲ့ မ်ိဳး႐ိုးဟာ ၂ ခုထက္မနည္းဘဲရွိေနတတ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေစာ္ဘြားမလုပ္လိုတဲ့အတြက္ ေစာ္ဘြားအရာျပန္အပ္တဲ့အတြက္ အသစ္ခန္႕ထားရတာမ်ိဳးလည္းရွိပါေသးတယ္။

ဝန္းသိုေစာ္ဘြားမ်ား အရာဆက္ခံၾကေသာအခါ အရာခံလက္ေဆာင္ အမ်ားအစားေပးၾကရ၏။

ဝန္းသိုေစာ္ဘြားမ်ားသည္ အရာဆက္ခံေသာအခါ
၁။ ဘုရင္ကို ေငြ ၅၀၀ိ၊
၂။ ဝန္ၾကီးကို ၂၅၀ိ၊
၃။ ဝန္ေထာက္ ၄ ေယာက္ကို ၂၀၀ိ၊
၄။ အတြင္းဝန္ ၂ ေယာက္ကို ေငြ ၁၀၀ိ၊
၅။ နားခံ ၂ ေယာက္ကို ေငြ ၇၅ိ၊
၆။ အေဝးေရာက္ ၄ ေယာက္ကို ေငြ ၁၂၀ိ၊
၇။ သံေတာ္ခံ ၄ ေယာက္ကို ေငြ ၆၀ိ၊
၈။ ျပင္သံေတာ္ဆင့္ ၁ ေယာက္ကို ေငြ ၃၀ိ၊
၉။ တံခါးနီေၾကး ၃ိ ေပးေဆာင္ရေလသည္။ ( ဝန္သိုျမိဳ႕ ၁၁၂၅ ခုစစ္တန္း)

ဒီလိုေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ေစာ္ဘြားျဖစ္ဖို႕ရာ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားမယ္ဆိုတာသိသာေစပါတယ္။ ဒီလို ကုန္ၾကမယ့္ ေငြ ၁၃၃၈ က်ပ္မတတ္ႏိုင္လို႕ ေစာ္ဘြားမလုပ္လိုက္ရတဲ့သူေတြလည္း ရွိႏိုင္ေကာင္းတယ္လို႕ ထည့္တြက္ရပါမယ္။ ေစာ္ဘြားျဖစ္ဖို႕ရာ ဒီမွာတင္ျပီးသလားဆိုေတာ့ မျပီးေသးပါ။ ႏွစ္စဥ္ကန္ေတာ့ရတဲ့ ပစၥည္းေတြရွိပါေသးတယ္။ ဘုရင္ကိုေရာ အိမ္ေရွ႕မင္းကိုပါ ကန္ေတာ့ဆက္သရပါတယ္။ ဘုရင္မင္းျမတ္ ႏွစ္စဥ္ သတင္းကြၽတ္ လတြင္ ဦးကင္ေတာ္ဖြင့္ဝါကြၽတ္ကန္ေတာ့ခံေသာအခါ ဝန္းသိုျမိဳ႕ သူၾကီး၏ ႏွစ္စဥ္ ကန္ေတာ့ဆက္မွာ

ဘုရင္ကို ဆက္သတဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့
၁။ ေရႊဖလား ၅ိ ခုတ္
၂။ ဖ်င္ ၂
၃။ ခါသာ ၂

အိမ္ေရွ႕မင္း ကို
၁။ ေငြဖလား ၂ ိ ၂ ံ
၂။ ဖ်င္ ၁

ေစာ္ဘြားဆိုတာ ဘုရင္ငယ္တစ္ပါးလို တန္ခိုးၾကီးတာမို႕ အေဆာင္ေယာင္နဲ႕ေနရပါတယ္။ အေၾကာင္းရာေပၚလို႕ ဘုရင္ရွိရာ နန္းေတာ္ကိုသြားရတဲ့အခါ အေဆာင္ေယာင္အျပည့္ဝ ဝတ္ဆင္ျပီးမွ အခစားဝင္ရပါတယ္။ အေဆာင္ေယာင္ေပ်ာက္ဆုံးလို႕ မဝတ္ဆင္ႏိုင္တဲ့အခါျဖစ္ေစ၊ ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ဝတ္စားဆင္ယင္မိတဲ့အခါျဖစ္ေစ မင္းျပစ္မင္းဒါဏ္ခံရေလ့ရွိပါတယ္။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၄၅ ခုႏွစ္ ဝန္သိုစစ္တမ္းပါ ဝန္သိုျမိဳ႕ သူၾကီးအေဆာင္ေယာင္ ႏွင့္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၂၅ ခုစစ္တမ္းပါ ဝန္သိုေစာ္ဘြားတို႕ ရဲ့အေဆာင္ေယာင္ေတြကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

၁၁၄၅ခု စစ္တန္းအရ ဝန္သိုျမိဳ႕ သူၾကီးတို႕၏ အေဆာင္အရြက္မွာ -
၁။ ျမင္းကတိုင္ ၇ ပြင့္
၂။ ကေတာင္ ေရႊေရး စာမရီပန္းခက္ကိုက္ အနားသံ ၄ ံ ေရႊပိန္း
၃။ ႏွင္း ႏွင္းသိပ္
၄။ အိေျမာင္ရင္ပတ္ကြင္း
၅။ ေရႊဇဝါ အုပ္ခက္ထိပ္အုပ္
၆။ ျမီးျဖမ္းရင္ဘတ္ သကၠလပ္ၾကိဳး ေရႊၾကယ္တပ္ မိုးၾကိဳးၾကဳတ္
၇။ လက္ဖက္အိုး
၈။ တေကာင္းပိတ္
၉။ ထားအိမ္အေဆာက္ ေရႊအမႊန္ ထားအိမ္ရင္းဖ်ား ေရႊငါးပတ္ခံတြင္း ေရႊသံပတ္စြဲ ငါးတန္႕
၁၀။ ဒိုင္းဝန္ ေရႊဇဝါပိန္း။

ဝန္သိုျမိဳ႕ ၁၁၂၅ စစ္တန္းတြင္ ေစာ္ဘြားတို႕ အေဆာင္အရြက္တို႕မွာ
၁။ ဆင္ေပါက္ ၊ ဆင္မ
၂။ ရဲကအနီ ၂ စု ေရႊတစု
၃။ အလံက်ည္ေရႊေရး
၄။ အလံနီ ၂
၅။ ေပါင္ဝန္းအနီ ၂ စု
၆။ အထြတ္ေရႊ
၇။ သကၠလပ္ၾကိဳး အနားဖဲကြပ္
၈။ ခြၽန္း ၄
၉။ ထီးဝါ ၂
၁၀။ က်ိဳင္း ၂
၁၁။ အထြတ္ေရႊ ၄ ံ ခန္႕
၁၂။ ျမင္းကကိုင္း ေရႊေညာင္ရြက္ ၂ ဆင့္ တေညာက္ေရႊရြက္ ၃ ပြင့္
၁၃။ ကေတာင္ေရႊေရး
၁၄။ စာမရီပန္းခက္ ကိုက္
၁၅။ အနားသံ ၄ ံ ေရႊးပိန္း
၁၆။ ႏွင္း ႏွင္းသိပ္
၁၇။ အိမ္ေျမာင္ လကြင္း
၁၈။ ရင္ပတ္ကြင္း
၁၉။ ျမီးပ်မ္းရင္ပတ္
၂၀။ သကၠလပ္ၾကိဳးၾကယ္စီ
၂၁။ သကၠလပ္ တင္ရမ္း
၂၂။ မုဒရက္ေပါင္ဆြဲ
၂၃။ ေရွ႕တက္ ေနာက္တက္ ဇက္ရႊန္း ၃ ဆင့္
၂၄။ ကြမ္းခြက္ ၈ ေျမႇာင့္
၂၅။ မိုးၾကိဳးေထြးအင္
၂၆။ တေကာင္းပိတ္
၂၇။ လက္ဖက္အိုး
၂၈။ က်ပ္ျမင့္မိုရ္
၂၉။ ထားလိုက္ လက္ဝဲ လက်္ာ ၂ စဥ္
၃၀။ စည္နီ ၇
၃၁။ ပံုသာ ၁
၃၂။ ခရာ
၃၃။ ႏွဲၾကီး ၁
၃၄။ ႏွဲငယ္ ဆိုျပီး အေဆာင္အေယာင္ အေတာ္မ်ားတာကိုသတိထားမိပါတယ္။

ဝန္းသိုေစာ္ဘြားရဲ့အေဆာင္ေယာင္ဟာ အေရတြက္အေတာ္မ်ားတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕ပစၥည္းအမ်ိဳးအမည္ေတြဟာ ဘာကိုဆိုလိုမွန္းမသိပါ။ ဘယ္ပစၥည္း ဘယ္လိုပံုစံရွိတယ္ဆိုတဲ့ မွတ္တမ္းပံုေတြကို ပုရပိုဒ္ေပၚမွာသာေရးဆြဲေဖာ္ျပေလ့ရွိပါတယ္။ စစ္တန္းႏွင့္ အမိန္႕ေတာ္ေတြမွာေတာ့ အမ်ိဳးအမည္ႏွင့္ အရည္အတြက္ကိုသာေဖာ္ျပေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခိုင္ခိုင္မာမာေျပာဖို႕ရာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားလိုအပ္ေနေသးတာမို႕ ဆက္ျပီး သုေတသနျပဳရပါဦးမယ္။

ဝန္သို ေစာ္ဘြားတို႕ အိမ္( ေဟာ္နန္း ) ေဆာက္တဲ့အခါ
အိမ္ ၃ ဆင့္ ေဟာ္ခ်ိဳးတက္ အမိုးအဂၤေတပြတ္ မာရဘင္ အနီသုတ္၊ ျပတင္းအနီ ၂ စု ေရႊ ၁ စု၊ ဝင္ျမင္းၾကမ္းလႊတ္ ၊ ျပတင္းတံခါး ေလးေပါက္ ေဆာက္လုပ္ေနထိုင္ခြင့္ရွိသည္။ (ဝန္သိုျမိဳ႕ ၁၁၄၅ စစ္တန္း)

ဝန္သို ေစာ္ဘြား အိမ္( ေဟာ္နန္း ) ေဆာက္တဲ့အခါ ဘယ္လိုဘယ္ပံုစံအတိုင္းေဆာက္ပါ၊ ထိထက္ပိုမလုပ္ပါနဲ႕ဆိုျပီး တားမ်က္တဲ့သေဘာပါတဲ့ စစ္တန္းမ်ိဳးလည္းေတြ႕ရပါေသးတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာေတာ့ မင္းတို႕ေစာ္ဘြားေတြ ေငြတတ္ႏိုင္တိုင္း ၾကီးၾကီးမားမားေဆာက္လို႕ ရတယ္ သို႕ေသာ္ နန္းေတာ္တမွ် ခန္းနားေအာင္ ဆိုျပီးေဆာက္တာမ်ိဳးမလုပ္နဲ႕လို႕ေျပာသလိုပါ။

ေစာ္ဘြားအရာဆက္ခံတဲ့အခါ ဘယ္လိုဆက္ခံရတယ္၊ ႏွစ္စဥ္ဝါကြၽတ္တဲ့အခါ ဘာေတြႏွင့္ ကန္ေတာ့ရတယ္၊ ေစာ္ဘြားေတြရဲ့ အခန္းနားေတြကဘာေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို စုေဆာင္းရရွိတဲ့အခ်က္လက္ေတြကို အေျခခံျပီးေျပာခဲ့ျပီးပါျပီ။ ေနာက္ထပ္ေျပာစရာက်န္တာက ေစာ္ဘြားေတြဆုံးပါးတဲ့အခါ မသာေတာ္အခန္းနားအတြက္ဘယ္လိုျပင္ဆင္ရသလဲဆိုတာပါ။

ဝန္သိုျမိဳ႕ ၁၁၂၅ ခု စစ္တန္း အရ ေစာ္ဘြားတို႕ေသလြန္တဲ့အခါ စီရင္ရတဲ့အေဆာင္ေယာင္ေတြက---
ေစာ္ဘြားတို႕ေသလြန္လွ်င္ ပ်ဥ္အဖုံးကမၸတ္ ေရႊအနီခံသတ္ ပ်ဥ္ခံု ခ်င္ပု ဗီတာန္ေျခ ၆ ေခ်ာင္း၊ ေရႊျမဴတာ၊ ေငြျမဴတာ၊ ေရႊပခ်ဳပ္ ၊ ေငြပခ်ဳပ္၊ စႏၵယမား မီးေလာင္တိုက္ ငွက္ေခ်းခံရာဇမတ္ကာ ႏွင့္ သၿဂႋဳဟ္ပို႕ရသည္။ အကူေတာ္ဖ်င္ သာလူ ေပထုပ္ေပးရသည္။

အဲဒီလို အသုဘခ်ရာမွာ သုံးတဲ့ပစၥည္းေတြမွာလည္း ဘယ္ပစၥည္းက ဘယ္လိုပံုစံရွိတယ္ဆိုတာအတိက်ေျပာဖို႕မတတ္ႏိုင္ေ သးပါ။ အဓိက အားနည္းခ်က္ကေတာ့ ဘယ္မွတ္တမ္းကိုအားကိုးျပီးေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတာပါ။ ပါးစပ္ေျပာ အရပ္ေျပာ ဓေလ့ေတြဟာမွန္သင့္သေလာက္မွန္တာေတြလည္းရွိပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ကမၻာအဆင့္မွီ တကၠသိုလ္တစ္ခုခုမွာ စာတမ္းဖတ္ၾကားဖို႕ၾကဳံလာတဲ့အခါ ပါးစပ္ေျပာ အရပ္ေျပာ ဓေလ့ေတြက ထင္သေလာက္ကိုးကားမရျဖစ္ေနပါတယ္။

အခု ရသေလာက္မွတ္တမ္းေတြကို အေျခခံျပီး ဝန္သိုေစာ္ဘြား အရာဆက္ခံရာကေန ေသဆုံးတဲ့အခ်ိန္အထိ သုံးေဆာင္ရတဲ့အေဆာင္ေယာင္ေတြကို ၾကိဳးစားျပီးေဖာ္ျပၾကည့္ပါတယ္။ ဒီစာထဲက အခ်က္လက္ကိုအေျခခံျပီး အျခားေစာ္ဘြားေတြရဲ့ အေဆာင္ေယာင္ကို မွန္းဆၾကည့္လို႕ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီစာရဲ့ အားနည္းခ်က္က ဘယ္ပစၥည္းက ဘယ္ပံုျဖစ္တယ္ဆိုတာမေဖာ္ျပႏိုင္တာပါဘဲ။ ေရွ႕က ပညာရွင္ေတြေရးထား ျပဳစုထားတဲ့အထဲက ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စဆြဲႏႈတ္ကာ လူတြင္က်ယ္လုပ္ျပီး ေရးထားတဲ့စာကို ေဒါက္တာသန္းထြန္းက " စပ္ထမီ " လို႕နာမည္ေပးပါတယ္။ အေျခေနေပးရင္ က်ေနာ္က " စပ္ေစာင္ " တစ္ထည္ေလာက္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။

3/10/11

မႏၲေလး ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဝင္းထဲက ေက်ာက္စာခ်ပ္ေတြ












ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ခရီးထြက္္တုန္းက ရတဲ့အခ်ိန္ကေလးမွာ မႏၲေလး ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဝင္းထဲေရာက္ျဖစ္တယ္။ ခုျမင္ေနရတဲ့အတိုင္းပါဘဲ။ ေက်ာက္စာခ်ပ္ေတြ ေျမျပင္ေပၚမွာ ဘာလုပ္ထားမွန္းမသိပါ။ မူလ အမိုးအကာေအာက္ကေန ႏႈတ္ယူလာခဲ့ပံုေပၚတယ္။ ဘာျဖစ္လို႕ဒီလိုေျပာရလဲဆိုေတာ့ ေက်ာက္စာရုံလို႕ ယူဆတဲ့ အုတ္တိုက္ေဆာင္ေလးေတြကို အနီးနားတင္ေတြ႕ရတယ္။ အရင္က ေက်ာက္စာစိုက္ထားခဲ့ဟန္တူတဲ့ အုတ္တိုက္ေဆာင္ေအာက္မွာေတာ့ " ၾကာ ပလႅင္ခံထားတဲ့အေပၚမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ယွက္ထားတဲ့ ရဟန္းတပါးရဲ့ ႐ုပ္ပြါးေတာ္ေတြ႕ပါတယ္။ အသစ္ျဖစ္ဟန္တူပါတယ္။ ေက်ာက္စာေနရာမွာ ဒီရဟန္း႐ုပ္ပြါးေတာ္ေတြႏွင့္ အစားထိုးခဲ့တယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ အေသခ်ာေတာ့မေျပာရဲပါ။ ခုျမင္ေနရတဲ့ တုံးလုံးပက္လက္ ေက်ာက္စာေတြဟာ တျခားေနရာကသယ္လာျပီး ပစ္ထားတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါဘဲ။

ေက်ာက္စာ ခ်ပ္ေတြကို ဘာလုပ္ပစ္မယ္ဆိုတာမသိပါ။ သက္ဆိုင္ရာက ေနရာေျပာင္းပစ္မယ္လို႕ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္ေလာက္က သတင္းသဲ့သဲ့ၾကားမိပါတယ္။ ခုေတာ့ ေျမျပင္ေပၚတုံးလုံးပက္လက္ရယ္။ ကေလးေတြက ေက်ာက္စာေတြေပၚတက္ေဆာ့၊ တက္ထိုင္ေနၾကတာလည္းေတြ႕ရတယ္။ မၾကာကင္ ေပ်ာက္ပ်က္သြားေတာ့မယ့္ အရာေတြပါလားလို႕ေတြးမိတယ္။ ဒါေတြဟာ သခၤါရ တရားပါဘဲေလဆိုျပီးေျဖလို႕မရပါ။ ေက်ာက္စာခ်ပ္ေတြက အေရးၾကီးတာလား ရဟန္း႐ုပ္ပြါးေတာ္ေတြက အေရးၾကီးတာလားဆိုတာ မေျပာလိုေတာ့ပါ။

3/7/11

ျမန္မာမင္းအဆက္ဆက္မွာ ပထဆုံးအေျမာက္

မန္းေလး တကၠသိုလ္ အႏုပညာျပတိုက္မွာ စာတမ္းေရးထိုးျပီးထားတဲ့ သံအေျမာက္တစ္ခုရွိတယ္တဲ့
သံအေျမာက္ေပၚမွာေရးထားတဲ့ စာက

၁။ သကရာဇ္ ၁၁၄၅ခု နယုန္လ ( ေမ၊ ၁၇၈၃)
အမရပူရေရႊျပည္ၾကီး

၂။ ေခ်ာျပီပြတ္တင္ သံစင္ခ်ိန္ဝန္ ၁၂၈
သျပာက်ပ္ေပါင္ ၁၂၈၀၀(၀၀)

၃။ ျပကေတ အရည္ကက်ိဳ၍ မင္အဆက္ဆက္ တရံတစ္ဆစ္ မျဖစ္

၄။ ပူျမဲသမ အေျမာက္ၾကီး သြန္းလုပ္ထားသည္ကား
သကရာဇ္ ၁၁၆၃ ခု

၅။ ျပာသိုလရတုေပါ မဆရာစႏၵ႐ုဟသ
၂၉ အံသာနံနက္ ၄ခ်က္တိ

၆။ ေက်ာ္ ၆နာရီ (၁၊၁၊၁၈၀၂) တြင္ ၂၀၆ဖို က်ိဳခ်က္ေစ၍
တပဟိုေက်ာ္ ၃ နာရီ ၃

၇။ ပတ္တြင္ ပန္ပဲသမား ၁၆ေယာက္ သြန္ရေစ၏
တနာရီႏွင့္ ၂ ပတ္

၈။ ေသာ္ဆင္ျဖဴမ်ာ သိခင္လၷက္စၾကာသိခင္ ဘဝရွင္မင္ၾတာ၏
ေရႊဖုန္

၉။ ေတာ္ေၾကာင့္ နတ္မ်ာေသာင္သာ ေစာင္မလွာ၍
အနာအဆာအေပါက္

၁၀။ အျပဲမဟိ ရည္ေတာ္မူတိုင္း ဩျခင္သို႕ ေရာက္ေစရသတည္


' ေဒါက္တာသန္းထြန္း ၊နယ္လွည့္ရာဇဝင္ ပ-ဒု-တ ေပါင္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၇၅-၇၆ ' ပါ မူရင္းစာအတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။

အေျမာက္ေပၚက မူရင္းအေရးသား နဲ႕ ျမန္မာမင္းအဆက္ဆက္မွာ ပထဆုံးအေျမာက္လို႕ႂကြားထားတဲ့အတြက္ ပံုနဲ႕ စာကိုျမင္ဖူးခ်င္ပါတယ္။ အဆင္ေျပတဲ့လူမ်ား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ျပီး ေဝမွ်ေပးၾကပါ။ မူရင္းအေရးသားကို ေတြ႕ျပီးတဲ့အခါမွသာ စာတစ္ပိုဒ္အျဖစ္ေရးလိုပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

3/5/11

ေလာကီပညာရပ္ဆိုင္ရာ အမိန္႕ေတာ္

ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ့ အမိန္႕ေတာ္ေပါင္ခ်ဳပ္ ပထမတြဲ မွာေတြ႕ရတဲ့ " ေလာကီပညာရပ္ဆိုင္ရာ အမိန္႕ေတာ္ေတြထဲကတစ္ခု" ကိုျပန္ေဝမွ်လိုက္ပါတယ္။ မူရင္းစာလုံးေပါင္းသတ္ပံုအတိုင္း ျပန္ကူးယူပါတယ္။ အေရးသား ႐ိုးရွင္းျပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ စကားေျပျပန္ေရးဖို႕လိုအပ္မယ္မထင္ပါ။

သုဝဏၰ ဘုမိၼအင္း စာလုံး ၃၂ လုံး
ပဋာဌာရဏာအင္း
ရွင္ဥပုတ္ပရိတ္အင္း
ေဩာင္းနေမာနရာနိ အဌာနိအင္း
ဥဒံၶယာဝအင္း
သရနဂုဏ္အင္းအက်ယ္ ၃
အင္းေပါင္းကို ဟင္းသပတားျဖင့္ သားသည္ ၊ ပန္းေပါင္းႏွင့္ အကၡရာဂဏန္းတို႕ကို ေရးရမည္။ ေလးေထာင့္ပတ္လည္စက္ ၃ ခ်က္လာသည္။ အတြင္းစက္ေနမင္းပရိတ္ ၊ အလယ္စက္တြင္ လမင္းပရိတ္ ၊ ျပင္စက္မွာ အေရွာင္အာနႏၵာ စကၠဓမၼပရိတ္ကို ပတ္မိေအာင္ စာေၾကာင္းေရးရမည္။

အင္းဆိုသည္အရာသည္ ကန္းျခင္းေစြျခင္းေထာင့္ယြန္္းျခင္းမရွိရ၊ သံကညစ္ျဖစ္ေစ၊ ႏြားေမြးစုတ္ျဖစ္ေစ၊ ကညစ္သြားစုတ္ဖ်ားခ်၍ ေရးျပီးမွ မသင့္မကာသည္ဟူ၍ ေျမျဖဴႏွင့္ မပြတ္ေခ်ေစႏွင့္ ၊ အင္းျပားျဖစ္ေစ ၊ ပန္းေပါင္းအင္းျဖစ္ေစ ၊ အင္းေရး ၁၊ ပညာရွိပုဏၰား ၁၊ ပညာရွိအမတ္ ၁၊ အင္းေရးေသာအခါဘတ္၍ ဆိုမည့္ အရိယာသံဃာ ၁၊ ကညစ္စုတ္သြားခ်မည္(ရွိ) ေသာအခါ အၾကည့္အ႐ႈ ရဟန္းေတာ္ ၁၊ ေရးသားျပီးလွ်င္ အကၡရာသခၤ်ာစစ္၍ တည္တိုက္ရမည္ တပည့္ရဟန္းေတာ္ ၁၊ အင္းတျပားလွ်င္ ေျခာက္ေယာက္၊ အင္းတကြတ္ေစ့ေအာင္၊ ၾကည့္႐ႈၾကပ္မျပင္ဆင္၍ ေရးေစရမည္။ ဆရာေတာ္တို႕ကိုလည္း ျပန္ေလွ်ာက္ရမည္။

ဗဟိုစည္ေတာ္၊ အိမ္ရွင္စည္ေတာ္ ၊ ဓာတ္တံခါး ၊ ၄ ရပ္စည္ေတာ္၊ မဂၤလာစည္ေတာ္၊ ထြက္စည္ေတာ္ ၊ ဝင္စည္ေတာ္ ၊ ေအာင္စည္ေတာ္၊ ဓာတ္ ၄ရပ္ၾကငွန္း ၆ရပ္၊ ၾကာငံုအင္း အတြင္းျပင္၊ နာရီအင္း ၉ ရပ္၊ တံတားၾကီး၊ တံခါးေတာ္အဝင္တြင္ လက္ယာ လက္ဝဲထား အင္းအတိုင္း ၾကာငံုေပၚစိုက္၍ နတ္ခ႐ိုင္စီး တံခါးရြက္ အ႐ုပ္ေရႊေရး၊ နန္းေတာ္မ်က္ႏွာၾကက္ စေသာ အလုံးစုံေသာ စီရင္ရန္တို႕ကို ေစ့စပ္ေသခ်ာေအာင္စီရင္ရမည္။

သကၠရာဇ္ ၉၉၇ခု နယံုလဆန္း ၄ ရက္ေန႕ ( ၉ ေမ ၁၆၃၅ ) အင္ၾကင္းကန္စားရြာသာယာစားတို႕ ျပန္သည့္အမိန္႕ေတာ္။ ( မ်ိဳးၾကည့္ ၁၉၄၄၊ တက္ဗဟို ၄၅၂၃၅၊ ဂန္႕ေဂါ အံ့ ေပ )