11/22/09

ခ႐ုသင္း ႏွင့္ သီရိဝစၧ ေရႊဒဂၤါး




ခ႐ုသင္း ပံုပါ ဒဂၤါး ေတြကို ပ်ဴ ၊ ရခိုင္ ၊ မြန္ ဒဂၤါး စသျဖင့္ေျပာၾကတယ္။ ကန္႕ကြက္စရာမရွိပါ။ သို႕ေသာ္ အျပည့္ဝ မွန္ပါ၏ လို႕ မေထာက္ခံ ။ ဒီလို ခ႐ုသင္း၊ အျခားတဘက္တြင္ သီရိဝစၧ (အိမ္မြန္) ပံုပါ ဒဂၤါးေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာသာ ေတြ႕ရွိတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။

စစ္တေကာင္း (ဘဂၤလား) ၊ ရခိုင္ ေဝသာလီ ၊ သီရိေခတၱရာ ( ေမွာ္ဇာ ) ၊ ဟန္လင္း ၊ ပဲခူး ၊ တြံေတး ကြမ္းျခံကုန္း ၊ ထားဝယ္ ၊ဒြါရာဝတီ ( ထိုင္း ) ၊ ေအာတ္ အီအို ( Oc - Eo )ကေမၻာဒီးယား ကေန ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံ ဆိုင္ဂံု (Saigon ) ျမိဳ႕အထိ အေရတြက္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ရတယ္။ ေအဒီ ၂ရာစု ကေန ၈ ရာစုေႏွာင္းပိုင္း အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ကုန္သြယ္ လမ္းမတေလွ်ာက္ ေရာင္း/ဝယ္ ရာမွာ ၾကားခံပစၥည္းအျဖစ္ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ျပန္႕ အသုံးျပဳခဲ့တယ္ ။

ခန္႕မွန္း ေအဒီ ၃ ရာစုမတိုင္မွီအထိ ဒီလို ခ႐ုသင္း၊ သီရိဝစၧ (အိမ္မြန္) ပံုပါ ဒဂၤါးေတြဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ဝန္းက်င္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ေရာင္း/ဝယ္ ရာမွာ ၾကားခံပစၥည္း ( ေငြေၾကး ) အျဖစ္ အေစာဆံုး အသုံးျပဳခဲ့ တဲ့ ဘံုေငြေၾကး လို႕ဆိုႏိုင္တယ္။

၃ ရာစုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေနရာ ေဒသ ၊ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈ ၊အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္း ေတြအေပၚမွာမူတည္ျပီး အမွတ္တံဆိပ္ အသုံးျပဳမႈ ကြဲျပားသြားတယ္။
ဒဂၤါး ခပ္ႏွိပ္ ရာမွာ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မႈဆိုင္ရာ အမွတ္တံဆိပ္ေတြ ပိုမို ထည့္သြင္းလာေသာ္လည္းဘဲ ခ႐ုသင္း၊ သီရိဝစၧ (အိမ္မြန္) အမွတ္တံဆိပ္ကိုေတာ့ ၁၉ ရာစုႏွစ္လယ္အထိ ထည့္သြင္းအသုံးျပဳဆဲျဖစ္တာကို ေတြ႕ရတယ္။

ခ႐ုသင္း ( သခၤ ) ဆိုတာ ေကာင္းျမတ္တဲ့အခ်ိန္ကို ေၾကညာရန္ ၊ သီရိဝစၧ ဆိုတာ မြန္ျမတ္ ေသာအိမ္ ကိုရည္ရြယ္တယ္ ။ ဗိႆႏိုး နတ္မင္းရဲ့ တံဆိပ္လကၡဏာ ျဖစ္လို႕ ဟိႏၵဴ ကိုးကြယ္မႈ ႏွင့္ဆိုင္တယ္။

No comments:

Post a Comment

လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ ေရးလိုရာ ေရးခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။