6/28/09

ပ်ဴ အ႐ိုးအိုး ေပၚက စာ



ခုျမင္ေနရတဲ့ အ႐ိုးအိုး ပံုေတြကိုေတာ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ေနာ့သာန္ အီလီႏိြဳက္(Northern Illinois University) တကၠသိုလ္ က ပရိုဖစ္ဆာ ေဒါက္တာ ရိစ္ခ်က္ အမ္ ကိုလာ ( Professor Dr. Richard M. Cooler) ရဲ့ အမ်ားေလ့လာရန္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွရရွိပါတယ္။
http://www.seasite.niu.edu/burmese/Cooler/BurmaArt_TOC.htm

ပ်ဴ အ႐ိုးအိုး ေပၚက စာ






ခုျမင္ေနရတဲ့ အ႐ိုးအိုး ပံုေတြကိုေတာ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ေနာ့သာန္ အီလီႏိြဳက္(Northern Illinois University) တကၠသိုလ္ က ပရိုဖစ္ဆာ ေဒါက္တာ ရိစ္ခ်က္ အမ္ ကိုလာ ( Professor Dr. Richard M. Cooler) ရဲ့ အမ်ားေလ့လာရန္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွရရွိပါတယ္။
http://www.seasite.niu.edu/burmese/Cooler/BurmaArt_TOC.htm

ပ်ဴ အ႐ိုးအိုး ၄ လုံးေပၚက စာ

စာေရးသူ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ " ရဲ့ ပ်ဴ အ႐ိုးအိုး ၄ လုံးေပၚက စာ ရွင္းလင္းခ်က္ပါ။
ဘယ္စာမ်က္ႏွာသည္ ဘယ္ေက်ာက္အ႐ိုးအိုး ေပၚမွစာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ စာေရးဆရာ ကိုယ္တိုင္ အတိအက် ေျပာမထားပါ။

ပညာရွင္ စာေရးဆရာ ရဲ့ ပ်ဴစာ အဓိပၸါယ္ရွင္းလင္းခ်က္ ကို ေဖာ္ျပရာမွာ စကားလုံး အစစ္အေပါက္ မလြဲေစဖို႕ရာ" ပ်ဴစစ္လွ်င္ ျမန္မာ" မူရင္းစာအုပ္ထဲက စာမ်က္ႏွာအတိုင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။







အေပၚက Pyu 1A ႏွင့္ Pyu1B ဟာ အေၾကာင္းရာတစ္ခုတည္း စာႏွစ္မ်က္ႏွာ ျဖစ္ပါတယ္။




ယခုတင္ထားေသာ စာေရးဆရာ ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ ၏ ပ်ဴစစ္လွ်င္ျမန္မာ စာအုပ္ပါ စာမ်က္ႏွာ (၅) မ်က္ႏွာကို ကူးယူတင္ထားရာတြင္ ပံုအျဖစ္ မယူဆသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ မူပိုင္ျဖစ္သူ စာေရးဆရာ အားဆက္သြယ္၍မရသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ အမ်ားအတြက္ရည္ရြယ္ ထုတ္ေဝေသာ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ယူဆပါေသာေၾကာင္႔ မူပိုင္ခြင့္ မခ်ိဳးေဖာက္မိဟု ယံုၾကည္ပါသည္။

အကယ္၍ ခ်ိဳးေဖာက္မိပါက သက္ဆိုင္ရာ ပိုင္ရွင္ သို႕မဟုတ္ ပိုင္ဆိုင္သူ အား ေတာင္းပန္လ်က္။
=================================================================
ေရွးျမန္မာ ဘေလာ့တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ပံုအားလုံးမွ အခ်ိဳ႕သည္ ကြၽန္ေတာ့ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္ကာ၊ က်န္ပံုမ်ားမွာ သက္ဆိုင္ရာ ပိုင္ဆိုင္သူ အဖြဲ႕အစည္း၊ ပုဂၢိဳလ္ အစရွိသူထံတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ ေတာင္းခံကာ တရားဝင္ခြင့္ျပဳ ခြင့္ရေသာ ပံုမ်ားကိုသာ အမ်ားေလ့လာရန္တင္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္။

6/27/09

ငါေသခဲ့ရင္

လု(စ္)က သူ႕ကိုယ္သူ နဲ႕ သူ႕ရဲ့သုေတသန စာတမ္းေတြအေပၚမွာ သူေျပာခဲ့တဲ့ စကား


သူ႕ကိုယ္
သူ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား


`ငါေသခဲ့ရင္ ငါ့အေလာင္းကိုျပာခ်ၿပီး ငါ့အ႐ိုးျပာကို အုတ္ဂူကေလးတခု လုပ္ေပးပါ။ ငါခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမမွာ အုတ္ဂူကေလး တည္ၿပီးေတာ့ ပုဂံကို အ႐ူးအမူးခ်စ္တဲ့ လူတေယာက္ လို႔ ကမၺည္းထိုးေပးပါ ခ်စ္တပည့္´


သူ႕ရဲ့သုေတသန စာတမ္းေတြအေပၚမွာ သူေျပာခဲ့တဲ့ စကား

လူတစ္ေရာက္ရဲ့ ေက်ာ၊ ဝမ္း၊ ရင္၊ ခါး ျဖစ္တဲ့ အလယ္ပိုင္း ( Torso ) အေၾကာင္းျဖစ္တယ္။
ေခါင္း ေျခ လက္ကို ေနာင္လူ ေနာက္သားေတြ ဆက္ၾကပါတဲ့။


=======================================================================
Torso ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ ျမင္သာေအာင္ ကိုယ္တိုင္ ႐ိုက္ထားတဲ့ ၁၀ ရာစု ကေမ႓ာဒီးယား ေတာ္ဆို (Torso)ကို ၾကည့္ပါ။

ျပင္သစ္ ပညာရွင္တစ္ဦး ျဖစ္တဲ့ Mr. Ge'rard Maitrepierre ကေတာ့ျဖင့္ ဒီ ေတာ္ဆို ရုပ္ကို ေန႕တိုင္းျမင္ရရင္သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္လို႕ေျပာတယ္။



၁၀ ရာစုႏွစ္ ေခါ့ခါေခတ္ ဗိသႏိုး နတ္ဖုရား Torso
အမ်ိဳးအစား - သဲေက်ာက္မာ
အရြယ္အစား- အျမင့္ ၆၀ စင္တီမီတာ
ေဘးအက်ယ္ ၂၂ စင္တီမီတာ
ထုအထူ ၁၁ စင္တီမီတာ


Mr. Ge'rard Maitrepierre ဟာ ကြၽန္ေတာ့ ကိုပညာေတြအမ်ားၾကီးသင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာပါ။

ငါခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမ

တင္မုိး နဲ႕ မင္းသု၀ဏ္ ေျပာတဲ့ လု(စ္)

ပုဂံခ်စ္တဲ့ ဆရာႀကီးလု(စ္)

ဘ၀႐ုပ္ပံုလႊာ (၁၁)
ပုဂံခ်စ္တဲ့ ဆရာႀကီးလု(စ္)
တင္မုိး

`ငါေသခဲ့ရင္ ငါ့အေလာင္းကိုျပာခ်ၿပီး ငါ့အ႐ိုးျပာကို အုတ္ဂူကေလးတခု လုပ္ေပးပါ။ ငါခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမမွာ အုတ္ဂူကေလး တည္ၿပီးေတာ့ ပုဂံကို အ႐ူးအမူးခ်စ္တဲ့ လူတေယာက္ လို႔ ကမၺည္းထိုးေပးပါ ခ်စ္တပည့္´လို႔ စာေရးၿပီး မွာသြားရွာတဲ့ လြမ္းစရာ ပုဂၢိဳလ္တဦးကေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ကဗ်ာဆရာႀကီး၊ သမိုင္းပါေမာကၡႀကီး ဂ်ီအိပ္ခ်္လု(စ္) ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ႀကီးပါ။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေန၀င္းက လူထုေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ ဦးႏုအစိုးရကို စစ္တပ္နဲ႔အာဏာသိမ္းခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံျခားသား ေတြကို ႏွင္ထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ အႏွင္ခံႏိုင္ငံျခားသားေတြထဲမွာ သတိုးသီရိသုဓမၼာ ဂ်ီအက္စ္ ဖာနီဗယ္ ဆိုတဲ့ ေဘာဂေဗဒ ပညာရွင္၊ စာေပပညာရွင္၊ အိုင္စီအက္စ္ဘြဲ႔ရ ေၾကးတိုင္မင္းႀကီးေဟာင္းနဲ႔ ဂ်ီအိပ္ခ်္လု(စ္) တို႔လဲ ပါသြားပါတယ္။

ဖာနီဗယ္နဲ႔ လု(စ္) တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ ျမန္မာစာေပ၊ ျမန္မာ့ဂီတနဲ႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်း မႈကို ခ်စ္ၿပီး ျမန္မာ့အက်ဳိးကို ရာသက္ပန္ထမ္းရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

အဂၤလိပ္ဆိုတိုင္း ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားမဟုတ္သလို ထိုပုဂၢိဳလ္ေတြကလဲ နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြနဲ႔မေပါင္း၊ သူတို႔ မ်က္ႏွာျဖဴေတြ ခ်ည္းသာ ၀င္ခြင့္ရတဲ့ ပဲခူးကလပ္ကိုမသြား၊ ျမန္မာေတြနဲ႔ပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးကိုသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အက်ဳိးေဆာင္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာႀကီး လု(စ္) ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပုဂံေျမမွာပဲ ေခါင္းခ်၊ ပုဂံရဲ႕ ထာ၀ရခ်စ္သူအျဖစ္ေနေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားသူပါ။ အခုလို ဆရာႀကီးႏွစ္ဆူဟာ သူတို႔ခ်စ္တဲ့ေျမနဲ႔ မ်က္ရည္ တ၀ဲ၀ဲ ခြဲခြာသြားရတဲ့အတြက္ အသဲႏွလံုး ႀကိမ္မီးအံုး ခံစားခဲ့ရရွာ ပါတယ္။

ဆရာလု(စ္)ဟာ တကယ့္ သမိုင္းပါရဂူႀကီးပါ။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ ပုဂံဘုရားႀကိဳ ဘုရားၾကား ေက်ာက္စာခ်ပ္ေတြအၾကားမွာ တိုး၀င္ၿပီး ပ်ဴစာ၊ မြန္စာ၊ ပါဠိစာေတြဖတ္ၿပီး သမိုင္းသုေတသန လုပ္ခဲ့တဲ့ပညာရွင္ပါ။ တ႐ုတ္ေရွးေဟာင္းစာေတြဖတ္ၿပီး ျမန္မာတို႔လာရာလမ္းကို စူးစမ္းရွာေဖြခဲ့သူလဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လဲ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ ေျခဆန္႔ၿပီး ကြင္းဆင္း သုေတသနျပဳခဲ့တဲ့ အံဖြယ္သူရဲပညာရွင္သုေတသီႀကီးပါ။

သူေရးခဲ့တဲ့ Old Burma Early Bagan ဆိုတဲ့ စာမ်က္ႏွာေထာင္ေက်ာ္ရွိ သုေတသနစာအုပ္ႀကီးအျပင္ မွန္နန္းရာဇ၀င္ အဂၤလိပ္လိုျပန္ (ေဖေမာင္တင္နဲ႔တြဲဖက္)၊ ျမန္ဘာသာေလ့လာခ်က္ (ေရႊဇံေအာင္သို႔ေပးစာ)၊ ပုဂံေစတီပုထိုးမ်ားအေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအရည္းႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာဆိုတဲ့ ပါေမာကၡဒူ႐ြိဳင္ဆယ္ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေ၀ဖန္ခ်က္၊ ပုဂံဂူငယ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ပုဂံေရႊဂူႀကီးေက်ာက္စာ (အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ဘာသာျပန္)၊ ကဗ်ာစရိယ၀ိ၀ံသစာတမ္းေခၚ ျမန္မာစာဆိုတို႔အေၾကာင္း (အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္)၊ တေကာင္းရာဇ၀င္ဘာသာျပန္ (ေဖေမာင္တင္ႏွင့္ တြဲလ်က္)၊ ဒူ႐ြိဳင္ဆယ္၏ ဖိုး၀န္းေက်ာက္ဂူမ်ား အေၾကာင္း စာတမ္းေ၀ဖန္ခ်က္၊ ေတာ္စိန္ခို၏ အမရပူရစကားေက်ာင္းမ်ားအေၾကာင္း စာတမ္းေ၀ဖန္ခ်က္၊ ၁၆ ရာစုမွ ၁၉ ရာစုအထိ ျမန္မာႏွင့္ ယိုးဒယား စစ္ပြဲမ်ား (မွန္နန္းမွ ေကာက္ႏႈတ္၍ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္)၊

ျမန္မာတလိုင္းရာဇ၀င္တို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာခ်က္၊ (ဟာလီေဒး၏ အခ်က္အလက္တို႔ကို စိစစ္ခ်က္)၊ ျမန္မာ့အိမ္နီးနားခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား (တ႐ုတ္မွတ္တမ္း ဘာသာျပန္မ်ား)၊ ၁၈ ရာစုက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ တ႐ုတ္မ်ား က်ဴးေက်ာ္လာပံု၊ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းလက္ေအာက္ရွိ ဘုရားတဆူ၊ ပ်ဴတို႔အမည္၊ ပုဂံေက်းဇူး၊

ျမန္မာတို႔ဆုေတာင္းခန္း၊ ေခတ္ေဟာင္း ပ်ဴတို႔အေၾကာင္း၊ ေခတ္ဦးျမန္မာ့စီးပြားေရး၊ ပုဂံေခတ္ မြန္မ်ားအေၾကာင္း စတဲ့ အဖိုးတန္ သုေတသနစာတမ္းေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံသုေတသနအသင္းဂ်ာနယ္ (JBRS) မ်ားမွာ အဆက္မျပတ္ေရးသားခဲ့ပါတယ္။



ျမန္မာႏိုင္ငံသမိုင္းကို ေက်ာက္တိုင္လို ခိုင္ခံ့တည္တံ့ေအာင္ ႏွစ္ပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ္မအားစိတ္မအား ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ အားထုတ္မႈ မ်ားစြာဟာ အံ့ဘနန္းပါ။

သူခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမကို ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက မဟာမိတ္တပ္ေတြက ဗံုးႀကဲမီးေလာင္တိုက္သြင္းဖို႔ ႀကံစည္ေနခိုက္ ဆရာလု(စ္)က ေဒလီမဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ စာေရးေမတၱာရပ္ခံခဲ့တဲ့အတြက္ ပုဂံေစတီ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြ ကမၻာစစ္မီးလွ်ံမွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းကို ဆရာမင္းသု၀ဏ္က `ပုဂံႏွင့္ေ၀ဠဳ´ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဖြဲ႔ၿပီး ဂုဏ္ျပဳခဲ့ဖူးပါတယ္။

ပုဂံႏွင့္ ေ၀ဠဳ

ငါတို႔ေခတ္တြင္ စစ္ႀကီးကမၻာ
ေလာင္ကၽြမ္းလာ၍ ေရမွာကုန္းမွာ
ေကာင္းကင္မွာ၌ လြတ္ရာမရွိ
မီးလွ်ံညိက အမိကိုတ
အဖကိုတမ္း ကိုယ္စိတ္ႏြမ္း၍
မခ်မ္းၾကည္ႏိုင္ လက္ခ်မႈိင္စဥ္
မ႑ဳိင္ေမ႐ု ခံၿမိဳ႕ျပဳသို႔
ေ၀ဠဳဆရာ တားျမစ္ပါေသာ္
ေပါကၠာရာမ ေဘးမခဘဲ
ျမန္မာ့ဂုဏ္ေရာင္ ထြင္းလင္းေျပာင္သည္
ငါးေထာင္တည္မည့္ နိမိတ္တည္း … တဲ့။

ဒီေရြ႕ဒီမွ် ျမန္မာ့ေက်းဇူးကို အားနဲ႔မာန္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ သုခမိန္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေက်းဇူးသိသိနဲ႔ အေလးျပဳ႐ံု မွ်မက သူခ်စ္တဲ့ ပုဂံေျမမွာ ေက်ာက္႐ုပ္စိုက္ထူၿပီး ဂုဏ္မျပဳအပ္ပါလားလို႔ ေမးလိုက္ခ်င္လွပါေတာ့တယ္။ ။


ဒီ ပိုစ္ကို ဧရာဝတီ အင္တာနက္ မဂၢဇင္းမွ တိုက္႐ိုက္ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။
မူရင္း http://www.irrawaddy.org/bur_Joomla_1.5.8/bawa2007/February/feb_09_2007.html

6/26/09

လုစ္၁၈၈၉- ၁၉၇၉

ေဒါက္တာသန္းထြန္းေျပာတဲ့ လုစ္ ( Luce ) နဲ႕ လုစ္ရဲ့ သုေတသန ေတြအေၾကာင္း ေအာက္မွာဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

လုစ္ ( Luce )(၂၀ ဇန္နဝါရီ ၁၈၈၉- ၃ေမ ၁၉၇၉ ) ဟာ ႏိုဝင္ဘာ ၁၉၁၂ မွာ
ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရာက္တယ္။ ဒုတိယ ကမ႓ာစစ္အတြင္းက အိႏၵိယကို သြားေနရျပီး အဲဒီေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက အျပီထြက္ခြါသြားတဲ့ ၁၉၆၅ ထိ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ေနသြားတယ္။

အႏွစ္ ၄၀ ေလာက္ ပုဂံကို အေခါက္ေခါက္သြားျပီး စာအုပ္ၾကီးတစ္အုပ္ကို ေခတ္ေဟာင္း ျမန္မာ-ပုဂံေခတ္ဦး နာမည္နဲ႕ေရးတယ္။

၁၉၃၅ ေလာက္က ၁၉၆၀ အထိ ဒီစာအုပ္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္ေရးတယ္၊ ျပင္တယ္၊ ျဖည့္တယ္၊ အရင္းခံ အေထာက္ အထားျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္စာ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို အျပန္ျပန္ ဖတ္ျပီးနားလည္ ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္။ တရုတ္မွတ္တမ္းေတြနဲ႕ ညိွတယ္။

သမိုင္းနည္းက်ေအာင္ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္ျပီး စစ္ေဆးေဝဖန္ျပီး တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာအမ်ားၾကီးကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။ ႐ိုးရာမွတ္သားေျပာဆိုထားခဲ့တာေတြနဲ႕ မညီတာလည္းရွိတယ္။ လိုတာေတြ႕ရင္လည္း ျဖည့္တယ္။


အေထာက္အထားမရွိရင္ လူတကာ ေျပာေနတာပဲဆိုျပီး လိုက္မေျပာဘူး။ ဒီေနရာမွာ အင္မတန္႐ိုးသားတယ္။ ကတိမလိုက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႕စာအုပ္ၾကီးကို ၁၉၆၀ ျပည့္ေလာက္မွာ အျပီးသတ္ျပီး အတြဲသုံးတြဲအနက္ ပထမတြဲကို ၁၉၆၉ မွာ ပံုႏွိပ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင္႔ အလြယ္ဆုံးေျပာရရင္ ၁၉၆၀ ကစျပီး ၁၉၉၆ အထိ ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ ၄၀ နီးပါး အတြင္း ေရွးေဟာင္းသုေတသနက တူးေဖာ္ျပီး ထပ္မံေတြ႕ရွိတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြကို သူ႕စာအုပ္မွာ မပါႏိုင္ပါ။

အေထာက္အထား မစံုလို႕ အယူအဆ ေကာက္ခ်က္(Conclusion ) လြဲတာရွိမယ္။ စာအုပ္ထြက္ျပီး ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ျပင္ဆင္ျပီး ဒုတိယအၾကိမ္ တည္းျဖတ္ ေဝဖန္ခြင့္ရရင္ ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရွိခ်က္ကို ထည့္ႏိုင္မယ္။

အသက္ ၉၀ အတြင္း အသက္ ၈၀ (၁၉၆၉ ) ေလာက္ကစျပီး မ်က္စိေရာဂါနဲ႕ စာေကာင္းေကာင္း မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။
၁၉၇၉ မွာေသဆုံးပါတယ္။

6/24/09

ဂ်ီ အိစ္လုစ္ ( G.H.Luce )



" ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ " စာေရးဆရာ နာမည္ကို
သမိုင္းစိတ္ဝင္စားသူ လူတစ္စု သတိထားမိ ႏိုင္ ေသာ္လည္း လူငယ္အမ်ားစု သိဦးမယ္မထင္ပါ။

စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ဆိုရင္ေတာ့ လူၾကီး၊ လူရြယ္၊ လူငယ္ အကုန္သိလိမ္႔မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ဘုန္းတင့္ေက်ာ္ဟာ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ၏ သားျဖစ္ပါတယ္။

သူေရးသားျပဳစုထားတဲ့ စာတမ္းေတြေပါင္းျပီး စာအုပ္ထြက္လာပါတယ္။
" ပ်ဴစစ္လွ်င္ ျမန္မာ " ဆိုတဲ့ စာအုပ္ပါ။

စာေရးသူ ကိုယ္တိုင္က ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္းမွာ ပါတဲ့ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါး ေတြကို
စာအုပ္အျဖစ္ စုစည္းတယ္လို႕ ပထမဆုံး စာမ်က္ႏွာမွာ ဆိုထားတဲ့အတြက္
" သမိုင္းသုေတသနစာတမ္းလို႕" မေျပာဘဲ ေဆာင္းပါးလို႕ ေျပာရင္ ပိုမွန္ကန္တိက်မယ္လို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ေဆာင္းပါးသည္ စာတမ္းမဟုတ္၊ စာတမ္းသည္လည္း ေဆာင္းပါး မဟုတ္လို႕ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ထိုႏွစ္ခု အႏွစ္သာရခ်င္း မတူပါ။

သူေရးသားတင္သြင္းတဲ့ စာတမ္းေတြဖတ္ၾကားရာမွာ သဘာပတိ အျဖစ္ " ေဒါက္တာ သန္းထြန္း " က ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ပ်ဴဟူသည္မွာ ျမန္မာျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဒါက္တာ သန္းထြန္းကိုယ္တိုင္က လက္ခံတယ္လို႕ဆိုထားပါတယ္။ ( စာမ်က္ႏွာ ၉ )

စာေရးသူ ပညာရွင္ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္" ကိုယ္တိုင္က ပ်ဴစာလို႕ အမ်ားအေခၚရွိတဲ့ အမည္မသိ ေက်ာက္စာေတြကို ဖတ္ႏိုင္ေအာင္ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သူျဖစ္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘယ္သူမွမဖတ္ႏိုင္တဲ့ စာလို႕ ခဏ ခဏ ညြန္းတာကိုလည္းဖတ္ရပါတယ္။

သေရခတၲရာ မွာရွိတဲ့ အမ်ားအေခၚ ပ်ဴအ႐ိုးအိုး ၄ လုံး မွာေရးထားတဲ့ စာ နဲ႕ ျမေစတီေက်ာက္စာ တျဖစ္လဲလူသိမ်ားတဲ့ ရာဇကုမာရ ေက်ာက္စာ ကပ်ဴစာေတြ စသျဖင့္ စာအုပ္ထဲမွာ ျမန္မာဘာသာျပန္ေပးထားပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ဒီစာအုပ္ရဖို႕ အပူတျပင္း လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ပ်ဴစာေတြကို ေလ့လာခြင့္ရေတာ့မယ္ ဆိုျပီး သိပ္စိတ္လႉပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။

သို႕ေသာ္လည္း စာအုပ္တစ္အုပ္လုံးမွာ အဓိက အေရးအၾကီးဆုံး ျဖစ္တဲ့ မူရင္းေက်ာက္စာ
စကားလုံး အေရးအသား မပါ လို႕ သိပ္စိတ္ပ်က္တယ္ရတယ္လို႕ စိတ္ထဲရွိတဲ့ အတိုင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ျမန္မာမႈျပဳထားတယ္ ( ေခတ္ျမန္မာ စကားလုံးေတြႏွင့္ ဘာသာျပန္ထားတယ္)။

တစ္ခါတုန္းက တစ္ေယာက္ေသာ သမိုင္းပညာရွင္ တစ္ဦးဟာ ေက်ာက္စာေပါင္းခ်ဴပ္ဆိုျပီး စာအုပ္ အထူၾကီး ထုတ္ေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ ေက်ာက္စာေတြအကုန္လုံးကို
ေခတ္ျမန္မာ စကားလုံးေတြႏွင့္ သတ္ပံု ဖလွယ္ထားျပီး ထုတ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ " ဘာတန္ဖိုးမွ မရွိ" လို႕ဆိုတယ္။

ပ်ဴစာေတြကို ဖတ္လို႕ရေအာင္ စာေရးသူ ပညာရွင္ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္"ေဖာ္ထုတ္တယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ျမန္မာ႔သမိုင္းမွာ အင္မတန္မွ အေရးပါတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္တယ္ဆိုတာေတာ့ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။

စာအုပ္ထဲက က်န္တဲ့အက်န္တဲ့အက်န္တဲ့ အေၾကာင္းရာေတြကိုေတာ့ ေထာက္ခံစရာ သုေတသန အခ်က္လက္ အမ်ားၾကီးလိုပါေသးတယ္။

ဒီေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဴပ္ကို ေဝဖန္ရရင္ အပိုင္းသုံးပိုင္းခြဲရပါလိမ္႔မယ္။
ပ်ဴစာ ၊ ပုဂံ ၊ ဂ်ီ အိစ္လုစ္ ( G.H.Luce )။

စာေရးသူ ပညာရွင္ " ဘုန္းတင့္ေက်ာ္" ရဲ့ ဂ်ီ အိစ္လုစ္ ( G.H.Luce ) အေပၚမွာထားတဲ့ အျမင္ကို ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။ ေအာက္မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။

ဗလက္ဒင္ ေခ်ာ္ေတာ္႔ေငါ့သည့္အတိုင္း လုစ္ႏွင့္ ခ်ားဒူရိြဳင္ဆယ္တို႕လည္း ေခ်ာ္ေတာ္႔ေငါ့ခဲ့ၾက၏။
( စာမ်က္နာ ၁၄ )

ေရွးေဟာင္းေခတ္ျပိဳင္အေထာက္ထားအခ်ိဳ႕ကိုပါ ခ်န္လွပ္ျပီး ျမန္မာ့သမိုင္းကို လိုရာဇာတ္လမ္းဆင္ ေျပာဆိုျခင္းမ်ိဳးပါ ျပဳခဲ့ေပသည္။ ( စာမ်က္နာ ၄၀ )

ဆရာၾကီး လုစ္ ၏ စကားသည္ မန္႐ႉတြင္ မပါသည္တို႕ကို သမိုင္းမွန္ မဟုတ္ဘဲ သူ၏စိတ္ၾကိဳက္ မမွန္ မကန္ တီထြင္ၾကံစည္ ေျပာဆိုေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ျမင္ရပါသည္။( စာမ်က္နာ ၄၃ )

ျမန္မာကိုေအဒီ (၉) ရာစု ယူနန္မွ မန္အ႐ိုင္းလူမ်ိဳးစု မျဖစ္၊ျဖစ္ေအာင္ ဂ်ီ အိစ္လုစ္ လုပ္ဇာတ္ခင္းခဲ့ေၾကာင္း ေပၚေပါက္ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ( စာမ်က္နာ ၄၅ )

ထိုအမွားကို မီးေလာင္ရာေလပင့္သကဲ့သို႕ ဂ်ီ အိစ္လုစ္၏ ျမန္မာလူမ်ိဳးသမိုင္း လုပ္ဇာတ္က ၾကီးထြားပ်ံ႕ႏွံ႕ေစခဲ့ပါသည္။ ( စာမ်က္နာ ၄၅ )

ပို၍ဆိုးဝါးသြားသည္မွာ ( ၁၉၃၁ ) ခုႏွစ္မွ ( ၁၉၇၅ ) ခုႏွစ္အထိ ဆရာၾကီး လုစ္သည္ စာတမ္းအေဆာင္ေဆာင္ျဖင့္ ပ်ဴသည္သပ္သပ္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ျမန္မာသည္သပ္သပ္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ပ်ဴေခတ္သည္ ေအဒီ (၈၃၂ ) ခုႏွစ္အထိ ျမန္မာေခတ္သည္ ေအဒီ (၈၄၉) ခုႏွစ္မွ စသည္ဟူ၍ မန္႐ႉမွတ္တမ္းကို ခုတုံးလုပ္၍ အေထာက္အထားမဲ့ တီထြင္လုပ္ၾကံေရးသားခ်က္မ်ားျဖစ္ပါသည္။
( စာမ်က္နာ ၆၄ )

အမွန္တကယ္ ရွိေနေသာ အိႏၵိယ၊ တရုတ္၊ ျမန္မာ အေထာက္အထားမ်ားကို သိလ်က္ႏွင့္ ေဖာ္ျပျခင္းမရွိ၊ ခ်န္လွပ္၍ မန္႐ ႉ မွတ္တမ္းတြင္ မပါေသာ အရာတို႕ကို မိမိ စိတ္သေဘာျဖင့္ ဇာတ္လမ္းအသစ္ တီထြင္ေျပာဆိုကာ ဗမာလူမ်ိဳး သမိုင္းျပဳစုသည္ ဆိုေသာ ပါေမာကၡ လုစ္၏ စိတ္သေဘာထား ႏွင့္ လုပ္ရပ္မွာ ရင္သပ္႐ႉေမာ အံ႔ဩဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။

ယင္းသို႕ အံ႔ဩဖြယ္ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ျခင္းမွအပ ဗမာအစ ေက်ာက္ဆည္ စာတမ္း အပါအဝင္ (၁၉၃၁) ခုမွ ( ၁၉၅၇ ) ခုၾကား ဆရာၾကီး လုစ္၏ စာတမ္းမ်ားသည္
လည္းေကာင္း၊ ( ၁၉၆၆ ) ခုႏွစ္ ျပင္သစ္တကၠသိုလ္တြင္ ပို႕ခ်ခဲ့ေသာ လက္ခ်ာ ( Lecture ) ေပါင္းခ်ဴပ္ " Phases of Prepagan Burma" စာအုပ္သည္ လည္းေကာင္း ေရွးေခတ္ဗမာလူမ်ိဳး ဗမာႏိုင္ငံသမိုင္းမွန္ကို ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိပါ။ အမွားမ်ား ႁပြမ္းတီးေနေသာ စာတမ္း စာအုပ္မ်ား အျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႕ဖတ္႐ႈရေပသည္။( စာမ်က္ႏွာ ၆၄-၆၅ )


ဒီစာအုပ္မွာ ႏွံပါတ္တပ္ထားတဲ့ စာမ်က္ႏွာေပါင္းကို ေရမယ္ဆိုရင္ ၁၄၂ မ်က္ႏွာရွိပါေၾကာင္း။

ကြၽန္ေတာ့အျမင္ကို အသာထားလို႕ စာလာဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား အျမင္ကို " ေက်းဇူးျပဳ၍ ေျပာခဲ့ၾကပါ " ခင္ဗ်ာ။

6/23/09

၁၉ ရာစု ကရင္ ဖားစည္







စကၤာပူ ေရွးေဟာင္းပစၥည္ ဆိုင္က ႐ိုက္ယူလာခဲ့တဲ့ ကရင္
ဖားစည္ဓာတ္ပံု။




ဒီဖားစည္ဟာ ၁၉ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းလို႕သာ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ကရင္ ဖားစည္


ျဗိတိလွ် ျပတိုက္ရွိ ဖားစည္





အရြယ္အစား- ကရင္ ဖားစည္
အမ်ိဳးအစား - နီညိုေရာင္ ေၾကးသတၱဳ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - ေၾကးသြင္းပံုေဖာ္ ခပ္ႏွိပ္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၈-၁၉ ရာစုႏွစ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ျမန္မာ
အရြယ္အစား-
အဝိုင္းအက်ယ္( ဒိုင္ယာမီတာ ) ၂၁.၅ လက္မ
အျမင့္ ၁၆.၅ လက္မ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္အမွတ္- 1947,1014.1 :အာရွ

ဖားစည္မ်က္ႏွာျပင္ ေပၚမွာ ငါးရုပ္၊ ပန္း စသျဖင့္ ေဖာင္းႂကြပံုေဖာ္ယူသည္။ ျဗိတိလွ် ျပတိုက္ရွိ ဖားစည္
ျပတိုက္မႉး ရဲ့မွတ္ခ်က္က " ကရင္ " ဖားစည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ မွာ အတ္စ္ အို မတ္ဒိုနယ္ (O S Macdonald ) ဆိုသူက ဒီကရင္ ဖားစည္ကို ဝယ္ယူစုေစာင္းခဲ့တယ္။
ႏွစ္အတန္ၾကာျပီးေနာက္ လူအမ်ားေလ့လာဖို႕ရာ ရည္ရြယ္၍ ျဗိတိလွ် ျပတိုက္၊ လန္ဒန္ သို႕ လႉဒါန္းသည္။
======================================================

ဖားစည္ကို ေကာက္ပဲသီးႏွံ စိုက္ပ်ိဳးဖို႕ " မိုး" ေခၚရာမွာသုံးတယ္။ အသုဘ အခန္းနားေတြမွာ သုံးတယ္။ လက္ထပ္ထိမ္ျမားရာ အခန္းနား ႏွင့္ အိမ္သစ္ တက္ရာ အခန္းနားေတြမွာ တူရိယာအျဖစ္ တီးခပ္အသုံးျပဳပါတယ္။

ဒီလိုဖားစည္လုပ္တဲ့ ပန္းဘဲဖို အေျမာက္မ်ားရွိႏိုင္ေသာ္လည္း ကယားျပည္နယ္ ၊ ေႏြေဒါင္(ေငြေတာင္)ျမိဳ႕ က ပန္းဘဲဖိုတစ္ခုတည္းသာ မွတ္တမ္းဝင္ပါတယ္။ က်န္တာေတြရွာမရေသးပါ။ ကရင္ဖားစည္လို႕ဆိုေပမယ့္ တကယ္တမ္း ဖန္တီးသူ လက္မႉ႕ပညာရွင္ေတြဟာ ရွမ္း ေတြျဖစ္ပါတယ္။

၁၈၂၀ ဝန္းက်င္ကစျပီး ရွမ္းလက္မႉ႕ပညာရွင္ေတြဟာ ေႏြေဒါင္(ေငြေတာင္)ျမိဳ႕ မွာလာေရာက္အေျခဆိုက္ေနထိုင္ကာဖားစည္သြင္းလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ရာ တစ္ျမိဳ႕လုံး မီးေလာင္ျပာက်သြားတဲ့ ၁၈၈၉ ခုႏွစ္အထိျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၂၃ ခုႏွစ္ ကရင္ဖားစည္ျပဳလုပ္ရာ ပန္းဘဲဖို။


ဖားစည္ျပဳလုပ္သူ ရွမ္းေတြဟာ ထုတ္လုပ္ရာမွာ အဓိက ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္
( ေၾကးနီ၊ သံျဖဴ၊ သြပ္၊ ေငြ ႏွင့္ ေရႊ )ငါးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ မဟုတ္ၾကတဲ့ ေတာင္ေပၚေန ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စု အခ်ိဳ႕သာ အသုံးျပဳတယ္ဆိုေသာ္လည္းဘဲ ျမန္မာဘုရင္၊ ထိုင္းဘုရင္ေတြရဲ့ နန္းတြင္း တူရိယာေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြမွာပါ အသုံးျပဳခဲ့ပါတယ္။




ေနာ့သာန္ အီလီႏိြဳက္(Northern Illinois University) တကၠသိုလ္ ကပရိုဖစ္ဆာ ေဒါက္တာ ရိစ္ခ်က္ အမ္ ကိုလာ ( Professor Dr. Richard M. Cooler)ရဲ့စာတမ္းမွာ " စည္ " အသုံးႏႈန္းကို ျမန္မာ႔သမိုင္းမွာ အေစာဆုံးေတြ႕ရတာက သကၠရာဇ္ ၁၀၅၆ ခုေန႕စြဲပါ မႏုဟာ ေက်ာက္စာ နန္းတြင္းေဖ်ာ္ေျဖမႈဆိုင္ရာ တူရိယာစာရင္းလို႕ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

Professor Dr. Richard M. Cooler ရဲ့အဆိုကို မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာရပါမယ္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ သူရည္ညြန္းတဲ့ မႏုဟာေက်ာက္စာဟာ ပုဂံေခတ္ျပိဳင္မွတ္တမ္း ( Contemporary Record ) မဟုတ္ပါ။ မူလထိုးေက်ာက္စာမဟုတ္ပါ။

ဘိုးေတာ္ေခတ္ ေလာက္မွာမွ ေရးထိုးထားတဲ့ ဆင့္ထိုးေက်ာက္စာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၁ ရာစုပုဂံ ေခတ္ စကားလုံး၊ အေရးသားမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။

ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေရာက္ကာမွ ဟိုးအရင္ အႏွစ္ ၈၀၀ေက်ာ္ ေလာက္က အျဖစ္ျဖစ္ကို မွန္းဆျပီး ေရးထိုးထားတဲ့ ေက်ာက္စာမို႕ ဘယ္လိုမွစိတ္မခ်ရပါ။
အဲဒိ မႏုဟာ ေက်ာက္စာကို ကိုလိုနီေခတ္ ေက်ာက္စာဝန္ေဟာင္း ခ်ားစ္ဒူရိြဳင္ဆယ္က မူလထိုးေက်ာက္စာအျဖစ္ စာရင္းသြင္းခဲ့ဖူးပါတယ္။

စိတ္ခ် လက္ခ်ေျပာႏိုင္တာက " က်န္စစ္သား နန္းတည္ေက်ာက္စာ မြန္ဘာသာပါ
၄ ႏိုဝင္ဘာ ၁၁၀၁ မွာပုဏၰား နဲ႕ ဟူးရားေတြ " စည္တီးျပီး " ေရခပ္သြားတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။
ဒိထက္ေစာျပီး အသုံးျပဳတာမ်ိဳး ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။


ဗီယတ္နမ္ မွာေတာ့ ေအဒီ ၂ - ၃ ရာစုကတည္းကသြင္းလုပ္ အသုံးျပဳေနပါျပီ။ ေဒါင္ေဆာင္းလို႕ လူသိမ်ားပါတယ္။ လာအို၊ ထိုင္း ႏွင့္ ကေမ႓ာဒီးယား စတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ လည္းဒီလိုစည္တီးျပီးမိုးေခၚတဲ့ အေလ့အထမ်ိဳးရွိခဲ့ပါတယ္။
============================================================

Bibliography - Animism and the Arts
F. Heger, Alte Metalltromeln aus Sudest-Asie (Leipzig, 1902).
H. I. Marshall, The Karen People of Burma: A Study in Anthropology and Ethnology (Columbus, 1922).
H. I. Marshall, "Karen Bronze Drums", Journal of the Burma Research Society, xix (1929), pp. 1-14.
Richard M. Cooler, "The Use of Karen Bronze Drums in the Royal Courts and Buddhist Temples of Burma and Thailand: A Continuing Mon Tradition?", Papers from a Conference on Thai Studies in Honor of William J. Gedney (Michigan Papers on South and Southeast Asia, No 25, Ann Arbor, 1986) pp. 107-20.
Richard M. Cooler, The Karen Bronze Drums of Burma: Types, Iconography, Manufacture, and Use (Leiden, 1994).
က်န္စစ္သား နန္းတည္ေက်ာက္စာ၊ ေဒါက္တာသန္ထြန္း။

6/21/09

က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစ။

မပ်င္းမရိ လာဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ ညီ အကို ေမာင္ ႏွမ မ်ား အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ အလွတရား ႏွင့္ မသက္ဇင္ တို႕ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ မွားေနတာ၊ လြန္ေနတာ ၊ လြဲေနတာ ေတြရွိေနရင္ ေထာက္ျပေဝဖန္ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္ဟာ ျမန္မာစာေရးရာမွာ ေျပျဖစ္ေအာင္ မေရးတတ္ပါ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မညာတမ္း တည့္တည့္ေျပာ ရရင္ ျမန္မာစာ တတ္႐ံုအဆင့္ကပိုမယ္ မထင္ပါ။

အဲဒိအတြက္ ခုေတာ့ အရွက္ရေနပါျပီ။ ခုေတာ့ျဖင့္ ၾကိဳးစားျပီး ဖတ္ရအဆင္ေျပေအာင္ေရးပါတယ္။ ျမန္မာစာ ေကာင္းေကာင္းမေလ့လာခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာက္စာေတြေတာ့ျဖင့္ ဖတ္ခ်င္ပါတယ္။

ေရွးေဟာင္း ေက်ာက္စာ ၊ ရခိုင္ စာ စတာေတြကို ၾကိဳးစားဖတ္ရာမွာ တစ္လုံးေလာက္မ်ား အဓိပၸါယ္ ရသြားရင္ သိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ " ဂိမ္း" ကစားရသလိုေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္အားေပးတဲ့ ေဘာလံုးအသင္း ဂိုးျပတ္ႏိုင္သလို ေပ်ာ္ပါတယ္။

ဒီလိုဘဲ ပံုေတြ၊ ေရွးပစၥည္းေတြ ကို ထိုင္ၾကည့္ေလ့လာရင္း ကြင္းဆက္တခု ရွာေတြ႕ရင္ ၊ ေရွ႕ကလူေတြ မေတြ႕ေသးတာ ရွာေတြ႕မိရင္ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ရတဲ့ စိတ္ခံစားမႈမ်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ့အေနႏွင့္ အေတာ္ကိုႏွစ္သစ္ေနျပီမို႕
ဒီတစ္က္ ဒီအလုပ္ဘဲလုပ္သြားဖို႕ စိတ္ကူးထားပါေၾကာင္း ညီ အကို ေမာင္ႏွမ မ်ားခင္ဗ်ာ။။။။။

စကားၾကဳံတုန္းေျပာလိုပါတယ္။ တစ္ခါက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တစ္ခုမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံက ဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ဦးႏွင့္ ဆံုတုန္း သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို ေဝမွ်လိုပါတယ္။
" စာေရးတယ္ ဆိုတာ မ်ိဳးဆက္သစ္ အတြက္ေရးတာ"
" ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ " တဲ့။

ကြၽန္ေတာ္ကျဖင့္ ဉာဏ္နည္းသူမို႕ သူေျပာတာ သေဘာေပါက္သလိုလိုရွိေပမယ့္ နားမလည္ပါ။ အားလုံး က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစ။

6/20/09

ဘီလူးေခါင္း


အမ်ိဳးအစား - ဘီလူးေခါင္း မ်က္ႏွာဖုံး
အခ်ိန္ကာလ - ၁၉ ရာစုႏွစ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - မႏၲေလး။ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - စကၠဴသားကိုေပ်ာ့သြားေအာင္ေရစိမ္၊ ရလာတဲ့မံစကၠဴသားကို လိုရာပံုသြင္း၊ ေဆးျခယ္၊ ေရႊခ်ည္၊ေငြခ်ည္ထိုး ။
အရြယ္အစား -
အျမင့္ ၄၅ စင္တီမီတာ
ေဘးအက်ယ္ ၂၉ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IM 45-1939

မူရင္း အိႏၵိယဇာတ္ေတာ္ ရာမာယာန ဇာတ္ဟာ သိဟိုဠ္ေရာက္ေတာ့ သီဟိုဠ္ဟန္ျဖစ္သြားပါတယ္။
ထိုင္းေရာက္ေတာ့ ထိုင္းမူပိုင္ဟန္ ျဖစ္သြားပါတယ္။

အခုျမင္ေနရတဲ့ ဘီလူးေခါင္းမ်က္ႏွာဖံုးကေတာ့ ျမန္မာဟန္ပါ။

ထိုင္းလိုအေခၚ "ခြန္" ( khon ) ရာမာယာန ဇာတ္ဟာ အယုဒၶယေခတ္ (Ayutthaya ) ၁၃၅၀-၁၇၆၇ ခုႏွစ္မ်ားဆီက ယိုးဒယားနန္းတြင္း ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြမွာ သိပ္ေရပန္းစားပါတယ္။

အခုျမင္ေနရတဲ့ အႏုစိတ္ လက္ရာ မႏၲေလးဟန္ ဘီလူးေခါင္းကို ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္ ျပထားပါတယ္။

6/14/09

သုေတသနထံုး



စာတမ္းစာေစာင္၊ တစ္ခုကို က်မ္းညြန္းအျဖစ္ ယူသုံးေတာ့မယ္ဆိုရင္ သုေတသန ထံုးအတိုင္း
" ဘယ္သူေရးလဲ "
"ဘယ္တုန္းကေရးလဲ "
" ဘယ္ေလာက္ယံုၾကည္ႏိုင္လဲ"
" သူကိုယ္တိုင္ သုံးတဲ့ မူရင္း ရင္းျမစ္ (Primary Source ) ကဘာလဲ "
" သူသုံးထားေတြ က ဒုတိယ ရင္းျမစ္ (Secondary Source )ျဖစ္ေနမလား"
စတာေတြကို အဓိကထားျပီး ဘယ္သူ႕မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ဘဲ ၾကည့္ပါတယ္။

ဥပမာေျပာရရင္ " သီရိေခတၱရာ" ကို BC ကတည္းက တည္ခဲ့ပါတယ္ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ တူးေဖာ္ရရွိထားတဲ့ ေရွးပစၥည္း သက္တမ္း တြက္ခ်က္မႈ အေျဖအရ AD ၄ ရာစုထက္မေစာဘူးဆိုရင္ ပထမအဆိုကို လက္ခံလို႕မရပါ။ တေကာင္းမွာတူးေဖာ္ေတြ႕ရွိခ်က္အရ ၉ ရာစုထက္ေစာတဲ့ ေရွးပစၥည္းတစ္ခုမွ မရရင္ ျမန္မာအစ တေကာင္းကလို႕ ေျပာလို႕မရပါ။

သုေတသနသမား တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် အသုံးျပဳႏိုင္တာက ေျမထဲကတူးေဖာ္ရရွိတဲ့ ေရွးပစၥည္းေတြပါဘဲ။ အေျခေန အေၾကာင္းေၾကာင္းအရ တူးေဖာ္မႈေတြ ကိုယ္တိုင္ မလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ကမာၻအႏွံ႔မွာ ျမန္မာ႔ေရွးပစၥည္းေတြ အေျမာက္အမ်ား ရွိေနပါေသးတယ္။ ေလ့လာလို႕ရႏိုင္ပါေသးတယ္။

အေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္စုေစာင္းထားတဲ့ ေက်ာက္ျပားႏွစ္ျပားကို ေလ့လာလို႕ရပါတယ္။
စကၤာပူ နာမည္ၾကီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ကုန္သည္တဦးဆီက ဝယ္ယူခဲ့တာပါ။

ႏွစ္ခုလုံးဟာ ဟိႏၵဴကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈႏွင့္ ဆိုင္တဲ့ ေရွးပစၥည္းေလးပါ။

6/13/09

ပုဂံ ေက်ာက္ျပား ရုပ္ပြါးေတာ္



အမ်ိဳးအစား - ေက်ာက္ျပား ရုပ္ပြါးေတာ္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၂ - ၁၃ ရာစုႏွစ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ပုဂံ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - အနီေရာင္သန္း စတီတိုက္ ( steatite ) ေက်ာက္စစ္ ။

အရြယ္အစား -
အျမင့္ ၁၂.၇၅ စင္တီမီတာ
အက်ယ္ ၇.၆ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IM.378-1914

ဒီေက်ာက္စစ္ ရုပ္ျပားေပၚမွာ ျမတ္စြာဘုရာ သက္ေတာ္စဥ္တေလွ်ာက္ ကေန ပရိနိဗၺာန္ျပဳတဲ့ အခ်ိန္ကာလ အထိ ထင္ရွားတဲ့ အေၾကာင္းရာ (၈)ခုကို ပံုေဖာ္ထားပါတယ္။ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးမဟုတ္။

အလယ္တည့္တည့္ရွိပံုေတာ္ကို သတိထားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမတ္ဗုဒၶ သေဗၺညဳတညဏ္ ရရွိခဲ့ရာ မဟာေဗာဓိပင္ေအာက္မွာ စံေနလ်က္၊ ၾကာပလႅင္ထက္မွာ ေျခႏွစ္ဘက္ ယွက္စ်ာန္ဝင္စားဟန္ျဖစ္တယ္။ လက္တစ္ဘက္ ေပါင္ေပၚတင္ထားျပီး က်န္လက္တစ္ဘက္ဟာ ေျမထိထားတဲ့ ေအာင္ေတာ္မူဟန္( ဘူမိသပၸမုျဒာ) ျဖစ္တယ္။
(ပါရမီျဖည့္စီးခဲ့တဲ့ ဘဝအဆက္ဆက္အတြက္ " ဝသုဒၶေရ" ေျမနတ္သမီး ကို သက္ေသျပဳတယ္လို႕ ျမန္မာအမ်ားစု ဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ )

ပခုံး တဘက္ကခ်ထားတဲ့ ဝတ္႐ံုေတာ္ဟာ ေျပျပစ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ ပုတီးေစ့ အလုံးေလးေတြလို ပံုေဖာ္ထားတဲ့ ဆံက်စ္ေတာ္အစု အစု ႏွင့္ ဆံစပ္ေနရာ( ဥဏွီသ)(usnisha) ပါမယ္။ ဆံက်စ္ေတာ္ ဟာအေပၚကို ေထာင္တက္သြားျပီး ၾကာဖူးေတာ္( lotus bud ) အျဖစ္ အဆုံးသတ္ထားတာကို ျမင္ရပါမယ္။

ေဘးပတ္ပတ္လယ္က သရုပ္ေဖာ္ပံုေတြကို ေအာက္ေျခက စရွင္းျပရရင္၊ လုမၼနီေတာ အတြင္း အင္းၾကင္းပင္ေအာက္ မယ္ေတာ္ မာယာေဒဝီ(Maya-devi ) ႏွင့္အတူေဘးမွာယွဥ္ရပ္ေနတဲ့ ေဂါတမီ(Prajapati) ပံုေတြပါတဲ့ ဖြားေတာ္မူခန္း။

ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ပထမဦးဆုံး တပည့္သာဝက ငါးဦး ( ပဥၥဝတ္ဂီ ) ကို ဓမၼ စၾကၤာ တရားဦးေဟာခန္း။

ျမတ္စြာဘုရား ေမတၱာတရား ေဟာ၍ နာရာဂီရိ (Nalagiri) ဆင္ကို ဆုံးမေတာ္မူခန္း။

ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ ျပဳခန္း ( Parinirvana or Mahaparinibbana)။

ျမတ္စြာဘုရား သာဝတိ ံသာနတ္ျပည္ (Tavatimsa heaven) ကေန လူ႕ျပည္ကိုႂကြေတာ္မူခန္း။


လက္ဝဲ၊ လက္ယာ ေတာ္ရံ ရွင္သာရိပုတၱရာ ႏွင့္ ရွင္ေမာဂၢလန္ ကို ျမတ္စြာဘုရား ပခုံးအထက္ ခပ္ျမင့္ျမင့္အထက္နားဆီမွာ ေတြ႕ရမယ္။ ပခုံးအထက္နားဆီက ေရာင္ျခည္ေတာ္ျဖာထြက္ေနမယ္၊
ေျခဖဝါးေတာ္ကေန ေရၾကည္ေတာ္ပန္းထြက္ေနမယ္၊ တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ ေကာင္းကင္ထက္ ျမတ္စြာဘုရား ရုပ္ပြါးေတာ္ေတြ ျဖစ္ေပၚေန ခန္း။ ( သီဟိုဠ္ အယူ )

ေအာက္ေျခက ေနာက္ဆံုး သရုပ္ေဖာ္ ဟာ ပါဠိရကၡ ဇာတ္ေတာ္ထဲက ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ ျမတ္စြာဘုရားအား ပ်ားအံု ကပ္လႉခန္း။ ( သီဟိုဠ္ အယူ )
( ျမတ္စြာဘုရား ပရိေလယ်ကေတာကို တစ္ပါးတည္း ႂကြေတာ္မူစဥ္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္က ဆြမ္းအျဖစ္ ပ်ားအံုကို ကပ္လႉပူေဇာ္တယ္လို႕ မွတ္သားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ )

==========================================================================

၁၂ ရာစုေႏွာင္းပိုင္း ကေန ၁၃ ရာစုဦးမွာ သီဟိုဠ္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးမွာ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြပိုမ်ားလာပါတယ္။

ဒီ ေက်ာက္ျပား ရုပ္ပြါးေတာ္ ပံုကို ေဒါက္တာသန္းထြန္းအပါဝင္ စာေရးဆရာ အခ်ိဳ႕ကပါ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖုံးအျဖစ္ အသုံးျပဳခဲ့ဖူးလို႕ ျမန္မာအမ်ားစုကျမင္ဖူးေနပါလိမ္႔မယ္။

ဒီ ေက်ာက္ျပား ရုပ္ပြါးေတာ္ ပံုဟာသမိုင္းဆိုင္ရာေလ့လာမႈအခ်က္လက္၊ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အခ်က္လက္၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အခ်က္လက္၊ အႏုပညာဆိုင္ရာ ေလ့လာရန္ အခ်က္လက္ အမ်ားၾကီးေပးပါတယ္။

ဒီ ေက်ာက္ျပား ရုပ္ပြါးေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္ ျပီး သုေတသနဆိုင္ရာ အခ်က္လက္ေတြ မ်ားလြန္းလို႕ ေနာက္မွသတ္သတ္ေရးရပါလိမ္႔မယ္။

ပုဂံ ၁၂ ရာစုႏွစ္ ရုပ္ပြါးေတာ္


အမ်ိဳးအစား - ရုပ္ပြါးေတာ္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၂ ရာစုႏွစ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ပုဂံ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - ေက်ာက္စစ္ ။

အရြယ္အစား -
အျမင့္ ၁၄.၅ စင္တီမီတာ

လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IS.35-1988

အခုျမင္ေနရတဲ့ " ထိုင္ေတာ္မူ ရုပ္ပြါးေတာ္" ဟာ ၁၂ ရာစု ပုဂံ ဟန္ျဖစ္တယ္။ မ်က္ႏွာအသြင္ျပင္ ကိုထုစစ္ပံုေဖာ္ရာမွာ ေထရဝါရ ဗုဒၶဘာသာဟန္ကို အျပည့္အဝေတြ႕ျမင္ေနရပါျပီ။
၁၂ ရာစု ပုဂံေခတ္မွာ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ ေျခႏွစ္ဘက္ ယွက္လ်က္ တရာထိုင္ဟန္(ဓ်ာနာသန)(vajrasana) ေတြကို အတြင္းပိုင္း ဗိသုကာေနာက္ခံ နံရံႏွင့္ ယွဥ္ျပီးေတြ႕ရေလ့ရွိပါတယ္။

တခါတရံ အရြက္ပါသစ္ခက္ကို ကိုက္လ်က္ ဒါမွမဟုတ္ ရတနာတမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုက္လ်က္ ေရွ႕ကိုမ်က္ႏွာမူထားတဲ့ ငွက္( ဟသၤာ ) ႏွင့္ယွဥ္လ်က္ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။

ပုဂံ ကို ကမာၻတဝွမ္း အထင္ကရ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ ေနရာတစ္ခုအျပစ္ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ သထံု သိမ္းပိုက္ခ်ိန္ ၁၀၅၇ ခု ကေနစျပီး မြန္ဂိုဘုရင္ ကုဗလိုင္ခန္႕ လာေရာက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္တဲ့ ၁၂၈၇ ခုႏွစ္အထိ တစ္ေသာင္းသံုးေထာင္
ခန္႕ အေရတြက္ရွိတဲ့ ဘုရား၊ ဂူ ၊ ေက်ာင္း ႏွင့္ တျခား ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေဆာက္ဦးေတြကို ေဆာက္လုပ္ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

6/12/09

တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ အႏုပညာ

Hello,

I got one small question contained with Burma Art, I,m intrested in funeral poles, but I couldnt find any informations about this.
Could you help me?

Tomasz Madej

Tue, Jun 9, 2009 at 6:08 AM ေန႕က စာတစ္ေစာင္ဝင္လာပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာဆိုင္ရာ လက္လုပ္အႏုပညာအေၾကာင္းေမးထားပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ အႏုပညာ ( လက္ရာခပ္ ၾကမ္းၾကမ္း ပန္ပု၊ အႏုလက္ရာ )( Tribal Art )ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး တိုင္းရင္းသားေတြ အသုဘ အခန္းနားေတြမွာ သုံးတဲ့ ဝါးလုံးေတြအေၾကာင္းေမးလာတာပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကိုယ္တိုင္ျမင္ဖူးခဲ့ေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုေပးစရာ ဓာတ္ပံု၊ စာအုပ္၊ စာတမ္း မရွိပါ။ အဂၤလိပ္လိုေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြရွိေပမယ့္ သမိုင္းဆိုင္ရာေတြကမ်ားတယ္။ အႏုပညာဆိုင္ရာအေၾကာင္း ရွိေတာ့ရွိေပမယ့္ ရွားတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းကကိုယ္တိုင္ ျမင္ခဲ့ရတာကိုဘဲေရးျပီး အေၾကာင္းျပန္ခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာအားမရပါ။ ယံုၾကည္အားကိုးေလာက္တဲ့ စာတမ္း၊ သုေတသန အခ်က္လက္ေတြ ကြၽန္ေတာ့မွာ မရွိပါ။ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ အႏုပညာ အေၾကာင္းေတြကို အႏွစ္ ၃၀ေလာက္ေလ့လာခဲ့တဲ့၊ ေလ့လာေနဆဲျဖစ္ေနေသးတဲ့ စင္ကၤာပူေရာက္ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံသူ Jeans Alam ႏွင့္ စေတြ႕ခ်ိန္က စျပီး လူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ အႏုပညာေတြကို ေရွ႕ဆက္ျပီး ေလ့လာသြားဖို႕ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့ ဘေလာ့မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ အႏုပညာ ေတြအေၾကာင္းခုထိမစရေသးပါ။ စိတ္ဝင္စားတဲ့လူေတြလည္း နည္းမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။
ကရင္ ၊ နာဂ ႏွင့္ ခ်င္း တို႕ေလာက္သာ လူသိမ်ားျပီး က်န္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြ လူသိသိပ္မမ်ားပါ။

ႏိုင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနလို႕ အခက္ခဲအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ လိုအပ္တဲ့ ပံုေတြ၊ အေၾကာင္းရာေတြကို မူလ အရင္းျမစ္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ခ်င္းေတာင္ဘက္သြားမွဘဲ တိတိပပ ရႏိုင္ေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ႐ိုးရာဓေလ့ ေတြ၊ အႏုပညာပစၥည္းေတြလဲ အေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ပါျပီ။

အားကိုးစရာဆိုလို႕ ဓာတ္ပံုအေဟာင္းေတြဘဲရွိပါတယ္။ စာလာဖတ္သူေတြမွာ ရွိရင္ အမ်ားေလ့လာဖို႕ ပို႕ေပးၾကပါ။

6/9/09

" ဂႏၶာရ" ဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္ (2-3 AD)





ဆိုနီ ၇.၂ ပစ္ဆယ္ ဘဲရွိတဲ့ ကင္မရာႏွင့္ ကိုယ္တိုင္႐ိုက္ထားတာပါ။


၂-၃ ရာစုေလာက္က ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာ သိပ္ကို ထြန္းကားစည္ပင္ခဲ့ပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမား၊ ေရွးပစၥည္းေလ့လာသူ အမ်ားစုက" ဂႏၶာရ" ဟန္လို႕ေခၚတယ္။
ဥေရာပ ေရာမ ဟန္ " ဂႏၶာရ" ဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္ေတြဟာ ကမ႓ာ႔ေရွးေဟာင္း အႏုပညာေစ်းကြက္မွာ ေစ်းအျမင့္ဆုံးမွာေနရာယူထားပါတယ္။

ဒီေက်ာက္စစ္ ဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္ဟာ အင္မတန္ေတြ႕ရခဲပါတယ္။ ကမ႓ာ႕နာမည္ၾကီးျပတိုက္ေတြမွာေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ လက္ရာမရွိပါ။ ရွားရွားပါးပါး အခြင့္ေရးပါ။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ စာေတြကို ေနာက္ပိုင္းမွာ အက်ယ္ေရးပါမယ္။

6/7/09

ပုဂံ ၁၀ ရာစုႏွစ္ ရုပ္ပြါးေတာ္


အမ်ိဳးအစား - ရုပ္ပြါးေတာ္
အခ်ိန္ကာလ - ၁၀ ရာစုႏွစ္
ေတြ႕ရွိရာေနရာ - ပုဂံ ၊ ျမန္မာ
ျပဳလုပ္ပံုနည္းပညာ - ေက်ာက္စစ္ ပန္းပု ။

အရြယ္အစား -
အျမင့္ ၃၃ စင္တီမီတာ
အက်ယ္ ၁၉ စင္တီမီတာ
ထုအထူ ၇.၅ စင္တီမီတာ
လက္ရွိတည္ေနရာ - ဗစ္တိုးရိးယား နဲ႕ အယ္ဘာတ္ ျပတိုက္၊ လန္ဒန္
ျပတိုက္ပစၥည္း အမွတ္ - IS.13-1983


ဒီေက်ာက္စစ္ ရုပ္ပြါးေတာ္ဟာ အမ်ားသိ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးထဲက " နာရာဂီရိ "(Nalagiri) ဆင္ကို ေအာင္ေတာ္မူခန္းျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရာကို ဆင္ႏွင့္ တိုက္သတ္ဖို႕ ဘုရင္ အဇာတသတ္ (Ajatasattu) ရဲ့ဆင္ဆိုးၾကီး နာရာဂီရိကို အရက္တိုက္ျပီးလြတ္ေပမယ့္ ဘုရားေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပီး တရားနာသြားတဲ့ဆင္ သရုပ္ေဖာ္ပံုပါ။
ီဒီေက်ာက္စစ္ ရုပ္ပြါးေတာ္ကို ၁၉၃၈-၉ ေမာ္ဇာ ေရႊေညာင္ပင္႐ိုး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တူးေဖာ္မႈမွာ တျခား ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါး သရုပ္ေဖာ္ပံုေတြအတူ ေတြ႕ရတာပါ။

ဟန္ပန္ကိုေျပာရရင္ သီရိခတၱရာ (Sri Ksetra) ပ်ဴလက္ရာ ႏွင့္ မြန္ ျမန္မာ ဟန္ေတြေရာေနတဲ့ စပ္ကူမတ္ကူးကာလ ဟန္ပန္လို႕ေျပာရပါမယ္။
====================================================
ျပတိုက္က ဘယ္အမ်ိဳးစားေက်ာက္ အေသခ်ာမေျပာေပမယ့္ "ထံုးေက်ာက္" ( Lime Stone )ျဖစ္မယ္။ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးထဲက " နာရာဂီရိ "(Nalagiri) ဆင္ကို ေအာင္ေတာ္မူခန္းဆိုတာကို ျငင္းစရာမရွိပါ။ ေက်ာက္စစ္ရုပ္ျပားတစ္ခုလုံးကို အေသခ်ာၾကည့္တဲ့အခါ ဆင္ၾကီးဦးက်ိဳးသြားပံုကို သရုပ္ေဖာ္ရာမွာ ေက်ာက္စစ္ဆရာဟာ ဆင္ဦးေခါင္း ႏွစ္ခုထုထားပါတယ္။ တစ္ေခါင္းက ရန္မူဖို႕ ေထာင္ေနတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါင္းက မာန္ခ်ျပီးဦးက်ိဳးသြားဟန္ပါ။

ရပ္ေတာ္မူဘုရာ ေဘးႏွစ္ဘက္မွာေတာ့ ရွင္သာရိပုတၱရာ ႏွင့္ ရွင္ေမာဂၢလန္ျဖစ္မယ္လို႕ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးအရ ယူဆပါတယ္။
တကယ္လို႕မ်ား ဆင္သာမပါခဲ့ရင္ ဒီပင္ကရာ ( Dipankara ) ႏွင့္ ဘယ္ဘက္က ဘုရားက အရိမၼတိရ (Maitreya )လို႕ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

" ပုဂံကို ဖ်က္ဆီးၾကသူမ်ား "

" ပုဂံကို ဖ်က္ဆီးၾကသူမ်ား " ( အရင္က " ပုဂံကိုပ်က္စီးၾကသူမ်ား " လို႕မွားေရးခဲ့တယ္)

ေဒါက္တာသန္းထြန္း ျပဳစုတဲ့ ပုဂံကိုပ်က္ဆီးၾကတဲ့ လူ/စာရင္း က ၂၅ မတ္လ ၁၂၁၂ ကေနစျပီး ၅ ဇူလိုင္ ၁၉၇၉ အထိပါ။ ၁၉၇၉ ေနာက္ပိုင္း စာရင္းကိုလည္း ျပဳစုခဲ့မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။

အေၾကာင္းေၾကာင္း ေၾကာင္႔မထုတ္ျဖစ္တာဘဲျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္းကေန ကေန႕အထိ စာရင္းကို လုပ္ဖို႕ကြၽန္ေတာ္တို႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ တာဝန္ရွိပါတယ္။

ေဒါက္တာသန္းထြန္းဟာ ပညာရွင္ စစ္စစ္ျဖစ္လို႕ ဘယ္သူေတြက အဓိကတာဝန္ရွိသူ ရယ္လို႕ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္(Ranking) မလုပ္ပါဘူး။

ကြၽန္ေတာ္ (Ranking) လုပ္ထားတာရွိပါတယ္။ မွန္ခ်င္မွမွန္ပါလိမ္႔မယ္။ ပုဂံတင္ မဟုတ္ပါဘူး ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားက ဘုရား၊ ပုထိုး သာသနိက အေဆာက္ဦး၊ ေရွးေဟာင္းအေဆာက္ဦးအားလုံးပါပါတယ္။

၁။ မင္း (အုပ္ခ်ဳပ္သူ)
၂။ သဘာဝေဘးဒဏ္
၃။ ဘုရား ေဂါပက
၄။ သဒၵါ တရားထက္သန္သူ ရဟန္း/လူ
၅။ သိုက္သမား
၆။ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမား
၇။ အလုပ္လုပ္သူ လုပ္သား



၁။ မင္း (အုပ္ခ်ဳပ္သူ)

က်န္စစ္သားဟာ မြန္ေဒသမွာရွိတဲ့ ဘုရားပုထိုး တခ်ိဳ႕ကို ျပင္ဆင္မြမ္းမံျပီးေနာက္ ေရွးကထက္ပိုေကာင္းတယ္ လို႕ေက်ာက္စာေရးထားခဲ့တာရွိပါတယ္။

ပုဂံေနာင္းပိုင္းက တ႐ုတ္ေျပးမင္း ဟာ ဘုရားပုထိုးေတြကို ဖ်က္ျပီး ျမိဳ႕႐ိုးတည္ေဆာက္ပါတယ္။ အဲဒီကစ လာလိုက္တာ ကုန္းေဘာင္ ေခတ္မွာ ပိုဆိုးပါတယ္။ ပုဂံျပည္မွာရွိသမွ်ဘုရား၊ ဆင္းတု၊ နံရံေဆးေရး ၊ အလွဆင္ ေႂကြျပား အပါဝင္ ရွိရွိသမွ် အကုန္ျပင္ပါတယ္။ ျပင္ျပီးတိုင္းလည္းဘဲ ေရွးကထက္သာလြန္တယ္လို႕ေျပာပါတယ္။
ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္မွာ ပုဂံအပါဝင္ ျမန္မာတျပည္လုံးမွာရွိတဲ့ ေက်ာက္စာေတြကို အမရပူရ ေရႊ႕ေစတဲ့အခါ အဆိုးဝါးဆုံး အမွားတခုကို က်ဳးလြန္လိုက္တာပါဘဲ။

မူရင္းေဒသမသိတဲ့ ေက်ာက္စာေတြေပၚလာတယ္၊၊ ဆင့္ထိုး၊ စပ္ထိုးေက်ာက္စာ ေတြေရးေစျပီး သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြကို လြန္လြန္က်ဳးက်ဳး ဖ်က္စီးတယ္။

ထီးတင္၊ ထီးျပင္ ရင္း ဘုရားဌာပနာတိုက္ ေဖာက္တာမ်ိဳးကို ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ေတြကစျပီး လုပ္လာတာၾကာေနပါျပီ။

၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ပုဂံအဝင္အပါ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားက ဘုရား၊ ပုထိုး သာသနိက အေဆာက္ဦးေတြကို ထိပါးတဲ့အခါမွာေတာ့ အေျပာဆိုတစ္မ်ိဳးေျပာင္းလာပါျပီ။

ေရွးမူမပ်က္၊ေရွးလက္ရာမပ်က္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျပာႏွင့္ အလုပ္မညီပါ။ ပုဂံက ဘုရားပုထိုးေတြကို မျပင္မေနရ စီမံကိန္းႏွင့္ ျပင္ေစတဲ့အခါမွာ ဘာမွနားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရပါတယ္။
၂၀၀၈ မွာသတင္းတပုဒ္ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ေက်ာက္စာေတြကို ေနရာထပ္ေျပာင္းမယ္တဲ့။


ေရွးေဟာင္းဘုရာေတြကို မျပင္ဘဲပစ္ထားပါလို႕ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါ။
မေပ်ာက္ဆုံးေအာင္ ထိန္းသိမ္း ( Conservation ) တာရယ္၊ ဆက္ျပီး မျပိဳမပ်က္ေအာင္ ကာကြယ္

( Preservation )တာရယ္၊ မူရင္းပံုစံမပ်က္ ျပန္တည္ေဆာက္ ( Restoration) လုပ္ရမွာပါ။

တခ်ိဳ႕ကေစတနာ တကယ္ေကာင္းတယ္၊ ၾကိဳးစားတယ္။ ဒါေပသိ ဘုရား၊ ပုထိုး သာသနိက အေဆာက္ဦးေတြကို ျပင္ဆင္တဲ့ အခါ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမား စစ္စစ္၊ သမိုင္းပညာရွင္စစ္စစ္ ေတြရဲ့အၾကံေပးမႈေတြကို ယူဖို႕လိုပါတယ္။

ဒါတင္မကပါ။ ဗိသုကာ ( Architectural) ၊ ကိုယ္ထယ္ ( Structural ) အပါဝင္ တကယ္ကြၽမ္းက်င္တဲ့ သက္ဆိုင္ရာ အင္ဂ်င္နီယာေတြရဲ့ တြက္ခ်က္စီစစ္ ၾကီးက်ပ္မႈေတြ လိုတယ္။

ဒါေတြမပါဘဲ သာမန္ ပန္းရံဆရား ၊ ပန္းခ်ီဆရာေတြ ႏွင့္သာ ျပင္ျပီး ေရွးလက္ရာမပ်က္လို႕ ေျပာတဲ့အခါ စိတ္မေကာင္းယံုက လြဲျပီးဘာမွမတတ္ႏိုင္ပါ။

၂။ သဘာဝေဘးဒဏ္
သဘာဝေဘးဒဏ္လို႕ ေျပာတဲ့အခါမွာ မီး၊ ေရ၊ ေလ ၊ငလ်င္ လို႕အဆင့္ခြဲလို႕ရတယ္။ မီးၾကီးေလာင္တာမ်ိဳးကေတာ့ က်န္စစ္သားလက္ထက္ကတည္းက။

ယေန႕အထိ မီးေလာင္ရင္ဘာေတြ လုပ္မလဲ( Fire Safety ) ဘယ္လိုျပင္ဆင္ထားရလဲဆိုတာ လုံးဝမရွိပါ။

ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရတိုက္စားလို႕ ပါသြားတဲ့ ဘုရား ပုထိုးေတြ ေထာင္ခ်ီေနပါျပီ။ ပုဂံျပည္ရဲ့ သုံးပံု တစ္ပံု ေရထဲပါသြားပါျပီ။ ေရတိုက္စားမႈဒဏ္ကာကြယ္ဖို႕ ယေန႕အထိဘာမွမလုပ္ထားပါ။ ကမ္းျပိဳက်တာကို ကိုယ္တိုင္ ၾကည့္ဖူးပါတယ္။

ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရတိုက္စားလို႕ ဘုရားျပိဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ ရြာသားေတြက ဌာပနာတိုက္ေဖာက္ဖို႕သာ အားသန္ေနၾကပါတယ္။ ဘုရားေဘးနားတင္ ကပ္ေနတဲ့ ေက်ာက္စာကိုေတာ့ သတိမရပါ။

ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရထဲပါသြားတဲ့ ဘုရားဆင္းတု၊ ေက်ာက္စာ အပါဝင္ ပစၥည္းအေတာ္မ်ားမ်ား ဧရာဝတီ ျမစ္ထဲမွာ ရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ ေခတ္မွီနည္းပညာ၊ စစ္ပစၥည္းေတြႏွင့္ ျမစ္ေၾကာင္းတေလွ်ာက္လိုက္ရွာရင္ ေတြ႕ရမွာမလြဲပါ။

ေလ ၊ငလ်င္ ကေတာ့ အမ်ားသိတဲ့အတိုင္း ဘာဆိုဘာမွျပင္ဆင္ထားတာမရွိ။

၃။ ဘုရား ေဂါပက
အလုပ္ မလုပ္တာမဟုတ္။ မဟုတ္တာကိုသာလုပ္တယ္။
အလႉခံေကာင္းလို႕ ရတဲ့ဟာကို ဘုရားျပင္၊ ေစတီ ႏွင့္ ရုပ္ပြါးေတာ္ကို ေရႊခ်၊ အာ႐ံုခံတန္ေဆာင္းအသစ္ေဆာက္ ၊ ေစာင္းတန္းအသစ္သြယ္၊ ရင္ျပင္ေတာ္ကို ေက်ာက္ျပားခင္း။

သူတို႕ တစ္ခ်က္ လႉပ္လိုက္တိုင္း လက္ရာေဟာင္းေတြပ်က္စီးရတယ္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသီေတြက လက္ရာမပ်က္ျပင္ပါလို႕ ဆိုေပမယ့္ နားမေထာင္။ သူတို႕အျမင္ ခိုင္ခိုင္ ခန္႕ခန္႕ရွိေအာင္ဆိုျပီး အလွအပေတြႏွင့္အစားထိုးတယ္။

ႏွစ္စဥ္ဘုရား ပြဲေတြက်င္းပျဖစ္ေအာင္ အားစိုက္တယ္။ ပိုဆိုးတာက ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ ႏွင့္မဆိုင္တဲ့ တခ်ိဳ႕ အ႐ုပ္ အသစ္ေတြကို အခိုင္အခန္႕ေနရာေပးေေဆာက္လုပ္လာတယ္။

ဘာအလုပ္မွမရွိတဲ့ အခါ ဘုရားနံရံက ေရွးေဟာင္းေဆး ပန္းခ်ီေတြကို ေန႕စားအလုပ္သမားေခၚျပီး " ထံုး ပြတ္" ခိုင္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ပုဂံသြားတဲ့ အေခါက္တိုင္း ေတြ႕ရပါတယ္။

သဗၺညု ဘုရား အတြင္းက နံရံကို " ထံုး ပြတ္" တဲ့ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ႏွင့္ လူေတြ႕ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။

" ေဂါပက" ရဲ့အနက္က ေစာင့္ေရွာက္သူ။ သူတို႕ေစာင့္ေရွာက္တဲ့အထဲမွာ ေရွးပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ ရုပ္ပြါးေတာ္၊ အေဆာက္ဦးမပါ " သရီရဓာတု" ဓာတ္ေတာ္သာျဖစ္တယ္။

၄။ သဒၵါ တရားထက္သန္သူ ရဟန္း/လူ

ေဒါက္တာသန္းထြန္း ျပဳစုတဲ့ စာတမ္းအရ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရွးပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ ရုပ္ပြါးေတာ္၊ အေဆာက္ဦးေတြကို မြမ္းမံတယ္ဆိုျပီး ျပင္ဆင္ရင္း ဖ်က္မိရက္သား ျဖစ္တဲ့အထဲမွာ ရဟန္ေတြအမ်ားၾကီးပါတာေတြ႕ရပါတယ္။

ဥပမာေျပာရရင္ ပုဂံေခတ္ ဘုရားဆင္းတုေတြဟာ ခါးသိမ္ပါတယ္။ ဒါကို ကုန္းေဘာင္းေခတ္ရဟန္းက အျမင္မသာ၊ အမ်ိဳးသမီး ခါးႏွင့္တူတယ္ ဆိုျပီး အဲဒိခါး ေနရာကို ေရႊခ် ဒါမွမဟုတ္ မံ ျပီးျပင္ပါတယ္။ ပ်က္ေရာ။

ဟိုတခ်ိန္ ႏိုင္ငံျခားသား ေရွးေဟာင္းသုေတသန အရာရွိတစ္ေယာက္ရဲ့ မွတ္ခ်က္ မွာ " ထိုကိုယ္ေတာ္ ဆႏၵရွိသေလာက္ျပင္ျပီးရင္ ေရွးလက္ရာ တစ္ကြက္မွ က်န္ေတာ့မွာ မဟုတ္" တဲ့။

ဘုရားျပင္တဲ့ ရဟန္းႏွင့္ လူ လက္ရာတူပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခု လူက ဘာသာသြားလဲဆိုေတာ့ ေရတိုက္စားလို႕ ဘုရားျပိဳေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဌာပနာတိုက္ေဖာက္တယ္။ ေရတိုက္မစားဘဲလည္း ေဖာက္တယ္။ ဘုရားဝင္းထဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေစတီနားကပ္လ်က္ရွိေနတဲ့ အလႉရွင္ရဲ့ ေက်ာက္စာေတြကို လူတခ်ိဳ႕က ဘာေရးထားတယ္ဆိုတာသိတယ္။

အလႉစာရင္းထဲက အဖိုးတန္ ေရႊ၊ ရတနာေတြႏွင့္ လုပ္ထားတဲ့ ဆင္းတု၊ ပစၥည္းစာရင္းကို သိျပီး ေလာဘေဇာႏွင့္ ေဖာက္ယူပါတယ္။ ေက်ာက္စာအဆုံးမွာ ေရးထားတဲ့ "က်ိန္စာ" ကိုမဖတ္ပါ။ ဖတ္လဲ မေၾကာက္ပါ။


ေနာက္တစ္ခု ထပ္ေျပာခ်င္တာက ' ပုဂံ' ဟာ အန္ေကာဝတ္ ေက်ာင္းေတာ္လို ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာ လူမေန၊ လူမသိ ေပ်ာက္ေနျပီး ျပန္ေပၚလာတာမ်ိဳးမဟုတ္။ သမိုင္း အၾကိဳကာလ ကတည္းက ယေန႕အထိ လူသားမ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနလာခဲ့တဲ့ေနရာပါ။ အဲဒိလူေတြရဲ့ စားဝတ္ေနေရးေၾကာင့္လည္း ပုဂံဟာ ပ်က္ရတယ္။

၅။ သိုက္သမား
အမွတ္မထင္ ေတြ႕ရတာက သိုက္သမားေတြဟာ တခ်ိဳ႕ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမားေတြထက္ ပိုၾကိဳးစားျပီး အလုပ္လုပ္တယ္။ ေရွးေဟာင္း ျမိဳ႕ေတာ္၊ ေနရာ၊ ဘုရားေတြ မွာ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမားေတြ တူးတိုင္းထင္သေလာက္ ဘာမွမေတြ႕။

ေရွ႕က သိုက္သမားေတြမလိုခ်င္လို႕ ပစ္ထားတာေတြကို လိုက္ေကာက္ရသလိုပါ။ အဲဒိသိုက္သမားေတြထဲမွာ ပညာတတ္ေတြလည္းပါတယ္။

တခ်ိဳ႕ လူေတြ...... လူေတြ.....ပါတယ္။ သူတို႕ေရာင္းလိုက္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေရွးပစၥည္းေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာထက္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ပိုမ်ားလာတယ္။


၆။ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမား

ပုဂံအႏုပညာတန္ဖိုး ထိန္းသိမ္းရန္ စာတမ္းမွာ ေဒါက္တာသန္းထြန္းေျပာထားတာရွိတယ္။ " တခ်ိဳ႕ ေရွးေဟာင္းသုေတသနသမား (Archaeologist)ဟာ ေရွးပစၥည္း (အေဆာက္အအံု) ကိုမူလအတိုင္းရွိေအာင္ (Preservation) လုပ္ဖို႕ သူ႕မွာတာဝန္ရွိေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ရယ္လို႕ မေျပာဘဲ အဲဒီတာဝန္ကို ေလးေလးနက္နက္ မေဆာင္ရြက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕မွာ အံ့ဩတာက လြဲလို႕ ဘာမွ်မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ" တဲ့။

ထိန္းသိမ္းရန္ အပါဝင္၊ တူးေဖာ္ရန္ဆို တာလည္းပါပါေသးတယ္။ တူးျပီးတိုင္းလည္း အမ်ားသိေအာင္ အစီရင္ခံစာထုတ္ဖို႕လိုပါတယ္။

ဦးေအာင္ေသာ္ျပီးေနာက္ လူသိမ်ားထင္ရွားတဲ့ တူးေဖာ္မႈမ်ိဳး ေနာက္ထပ္လုပ္ရပါမယ္။ အစီရင္ခံစာတင္တဲ့အခါမွာလည္း အရွိကို အရွိ၊ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ဖို႕လိုပါတယ္။ တူးေဖာ္တဲ့အခါမွာ ပါဝင္ၾကတဲ့ အလုပ္သမားေတြကိုလည္း မျပတ္ၾကီးၾကပ္ဖို႕လိုပါတယ္။

သူတို႕ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ တူးေဖာ္ရင္းဖ်က္ဆီးမိရက္သားျဖစ္တတ္တဲ့ သာတကေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။

အသုံးျပဳတဲ့ ပစၥည္း၊ ဓာတုေဗဒ ပစၥည္းေတြရဲ့ အခ်ိန္အဆ၊ အတိုင္းအဆ ကိုေသေသခ်ာခ်ာသိထားဖို႕လိုပါတယ္။ ယူနစ္စကို ရဲ့လမ္းညြန္မႈကို ယူရပါမယ္။

ယူနစ္စကိုစာရင္းဝင္ ကေမ႓ာဒီးယားတို႕ ၊ ထိုင္း အယုႏၵယ တို႕ကိုေလ့လာဖို႕လိုပါတယ္။ ဟိုအရင္ ကိုလိုနီေခတ္တုန္းကေလာက္ အလုပ္လုပ္ဖို႕လိုပါတယ္။

၇။ အလုပ္လုပ္သူ လုပ္သား
သူတို႕ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ တူးေဖာ္ရင္းဖ်က္စီးမိရက္သားျဖစ္တတ္တဲ့ သာတကေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အေျခခံအသိ ပညာေပးဖို႕လိုပါတယ္။

ဒီပိုစ္မွာ ေရးထားတဲ့အေၾကာင္းရာေတြ ျပည့္စံုမႈမရွိေသးပါ။ အမွား၊မွန္ကို တာဝန္ယူပါတယ္။

ပုဂံလက္သစ္ ႏွင့္ ပုဂံလက္သစ္


ေဒါက္တာသန္းထြန္းေရး စာတမ္း ၂ ေစာင္ရွိပါတယ္။ ပုဂံလက္သစ္ ႏွင့္ ပုဂံတန္ဖိုး။
အဲဒိစာ တမ္း၂ေစာင္လုံးဖတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ပုဂံ ဘာေၾကာင့္ ကမ႓ာ႕ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ေနရာ တစ္ေနရာအျဖစ္ စာရင္းမဝင္လဲဆိုတာ နားလည္လာတယ္။ တျခားအေၾကာင္းရာေတြ ရွိခ်င္ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။

ပုဂံလက္သစ္၊ေဒါက္တာသန္းထြန္း စာတမ္းမွာ ၂၅ မတ္လ ၁၂၁၂ ကေနစျပီး ၅ ဇူလိုင္ ၁၉၇၉ အထိ မြမ္းမံ၊ ခိုးယူျခင္း၊ စစ္ဒဏ္၊ ေရဒဏ္၊ မီးဒဏ္၊ ငလ်င္ဒဏ္ ခံရလို႕ပ်က္စီးသြားတဲ့ ပုဂံေခတ္ အႏုပညာလက္ရာေတြရဲ့ စာရင္းျပဳစုထားတာရွိပါတယ္။

ပုဂံလက္သစ္ စာတမ္းထဲက စာတခ်ိဳ႕ကို ေအာက္မွာဖတ္ၾကည့္ပါ။

အခု အခါမွာ " ဘုရား ေဂါပက" ဆိုသူေတြဟာ အလႉခံေကာင္းတယ္။ အလႉမ်ားမ်ားရရင္ ဘုရားကို အသစ္ျဖစ္ေအာင္ " မြမ္းမံ " မယ္။ မူလလက္ရာမပ်က္ လုပ္ရေကာင္းတယ္လို႕ နည္းနည္းမွ ဂ႐ုမစိုက္ပါ။ သူတို႕အဖို႕ လက္ရာမပ်က္လုပ္ဖို႕ မလိုပါဘူး။ ေရွးက ခုေလာက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္တတ္တာမွမဟုတ္ဘဲလို႕ ေျပာမွာ ေသခ်ာတယ္။

(ဘုရားေတြကို) ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့ သာသနာ အႏွစ္ငါးေထာင္တိုင္ေအာင္ ေရႊေရာင္တဝင္းဝင္းနဲ႕ ၾကည္ညိုဖြယ္ရွိလိမ့္မယ္လို႕ မင္စာေရးခဲ့ေပမယ့္ သိၾကတဲ့အတိုင္း ၾကာလွအဆုံး လူတစ္သက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အစိတ္ပဲခံမွာျဖစ္ပါတယ္။

မသိလို႕ျဖစ္ျဖစ္ သိရဲ့သားနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ပုဂံေက်ာင္းဘုရား ဆင္းတု နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြ ကိုဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသူ ရာေထာင္မက ရွိခဲ့ျပီးပါျပီ။ သူတို႕ဖ်က္လို႕ပ်က္ရတဲ့ ပစၥည္းဟာ ဘယ္ေလာက္အဖိုးတန္တယ္လို႕ သူတို႕ ဂ႐ုမစိုက္ပါ။ အမ်ားစုက အေဟာင္းကိုဖယ္ျပီး အသစ္နဲ႕လဲတာဟာ ဘုရား ၾကည္ညိုသပၸာယ္စရာပိုျဖစ္ထည္းလို႕ ယံုၾကည္ျပီး ဒီလိုလုပ္တာကို " ရဟန္းရွင္လူအမ်ား သိပ္ျပီးဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုအႏုေမာဓနာ ျပဳၾကပါတယ္။ သူတို႕အဖို႕ သာသနာ ငါးေထာင္အဓြန္႕ရွည္ေအာင္ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္ခြင့္ရလို႕ ကုသိုလ္အမ်ားၾကီးျဖစ္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။

မည္သူ႕ကိုမွ် အျပစ္တင္ရန္မရွိပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕တာဝန္မွာ အလုပ္ၾကိဳးစားကာ မေပ်ာက္ဆုံးေအာင္ ထိန္းသိမ္း( Conservation ) တာရယ္၊ ဆက္ျပီး မျပိဳမပ်က္ေအာင္ ကာကြယ္ ( Preservation )တာရယ္၊ မူရင္းပံုစံမပ်က္ ျပန္တည္ေဆာက္ ( Restoration) တာရယ္ ေရွးပုဂံအတြက္ ဒီသုံးခုကို ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႕ပဲ ရွိပါတယ္။

Ref: ေဒါက္တာသန္ထြန္း စုစည္းတည္းျဖတ္၊ လူထုေဒၚအမာ ၈၀ ျပည့္ ေမြးေန႕၊ လူထုစာအုပ္တိုက္ ၁၉၉၆၊ ႏိုဝင္ဘာ။

6/6/09

အဲဒါ ျမန္မာ ( ပုဂံ )



အမွန္တိုင္းဝန္ခံေျပာစတမ္းဆိုရင္ ျမန္မာျဖစ္ရတာ သိပ္ဂုဏ္ယူဖို႕ေကာင္းပါလားလို႕ စိတ္ထဲမွာ စြဲစြဲျမဲေပၚလာတာ " ပုဂံ " ကိုပထမဆုံး ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာပါ။ ပုဂံအေၾကာင္း ငယ္ကတည္းက ၾကားဖူေပမယ့္ သူမ်ားေတြေျပာတိုင္း အပိုေတြ ေျပာတယ္လို႕ဘဲ ထင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတြ႕ မဟုတ္ရင္ မယံုတတ္တဲ့အက်င့္ ေၾကာင္႔လားမသိပါ။

၂၀၀၅ မိုးရာသီမွာ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုအတြက္ သြားရင္း " ပုဂံ " ကိုဝင္ပါတယ္။ နံနက္ ၅ နာရီေလာက္ " ပုဂံ " အဝင္ဂိတ္တစ္ခုမွာ ဘာအရာရွိမွန္းေသခ်ာ မသိတဲ့ အရာရွိတစ္ေယာက္က ကား ေလေအးေပးစက္ေက်းဇူးႏွင့္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကို အတင္းလႉပ္ႏိႈးျပီး
" ျမန္မာ႔ဗိသုကာႏွင့္ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာဇုံ" ဝင္ေၾကးဆိုျပီး ေဒၚလာ တစ္ဆယ္အတင္းေတာင္းပါတယ္။

အေတာ္စိတ္တိုသြားတယ္။ " ေပးမယ္ ငါ့ကို ေရအိမ္အရင္ လိုက္ျပ " လို႕ေျပာျပီး ကားေအာက္ဆင္းတယ္။ ေရအိမ္သုံးျပီး ကားေပၚျပန္မတက္ခင္ ဘာမွမေျပာဘဲ မွတ္ပံုတင္ျပျပီး တက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီ ငနဲကလည္းဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး။ ရပ္ရင္းက်န္ခဲ့တယ္။ အဲဒါျမန္မာ။

ပုဂံမွာ ေလ့လာစရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနေပမယ့္ ရတဲ့အခ်ိန္ႏွင့္ မေလာက္ပါ။ စက္ဘီစီးျပီး အၾကိဳၾကားေတြသြားတယ္။ ရြာေတြေလွ်ာက္သြားတယ္။ ဆူးထိုးျပီး ဘီးေပါက္။ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ရြာထဲဝင္။ လွ်ာထြက္ေအာင္ ေနကပူ။ ရြာသားေတြက လက္ရပ္ေခၚျပီးေရတိုက္တယ္။ အဲဒါျမန္မာ။

ရြာထဲမွာ ဘီးဖာျပီး အျပန္ စိမ္းညက္ ညီမ/အမ ဘုရားနားအေရာက္မွာ ေရွ႕ကစက္ဘီးစီးလာတဲ့ ပုဂံသားေတြက ဘုရားဘက္လက္ညိုးထိုးျပီး လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္" Sun Set "" Sun Set " တဲ့။
ေခြၽးေတြေပေနတဲ့ သူတို႕ မ်က္ႏွာေတြက ျပဳံးလို႕ရယ္။ အဲဒါ ျမန္မာ။

မဆိုစေလာက္သာရွိတဲ့ ေလ့လာမႈေလးေတြလုပ္ျပီးျပန္လာခဲ့ရတယ္။ အပိုေတြ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး။ အသားမျဖဴ ဆံရွည္ ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုဝတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ျမန္မာ။

ပုဂံသြားတဲ့ တတိယ အၾကိမ္မွာ ပဲခူးသူ အသစ္စက္စက္ ကြၽန္ေတာ့ဇနီး ကို ပထမဆုံး " ပုဂံ " ေခၚသြားျပီး လိုက္ျပတယ္။ အဲဒါ ျမန္မာလို႕။

6/4/09

ဓမၼပါလ ႏွင့္ သီရိ အနိ႐ုဒၶ ေဒဝ


ဆြန္မပူရ မဟာဝိဟာရ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို ၁၉၈၅ ခုႏွစ္မွာ ကမ႓ာ႕ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အေမြႏွစ္ အျဖစ္ ယူနစ္စကို အဖြဲ႕စည္းက စာရင္းသြင္း
အသိမွတ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။

ဘဂၤလားေဒစ္ ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ကမ႓ာ႕ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အေမြႏွစ္ ၂ ထဲက ၁ ခုျဖစ္ပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာေရာ ၊ မူလ ဘဂၤလားေဒစ္ ႏိုင္ငံအတြက္ပါ အေရးပါ အရာေရာက္ဆုံး သာသနိက အေဆာက္ဦးလို႕ ပညာရွင္အမ်ားစုက သတ္မွတ္ထားပါတယ္။

အိႏၵိယ ႏိုင္ငံ ကမ႓ာ႕ပထမဆုံး ဗုဒၶဘာသာ တကၠသိုလ္ " နာလႏၵာ" ကမွတ္တမ္းေတြ အရ ဆြန္မပူရ မဟာဝိဟာရ ပုထိုးေတာ္ၾကီး ဟာ အရြယ္အစား၊ ပံုစံ မတူဘဲ ကြဲျပားျခားနား တဲ့ အခန္းငယ္ေပါင္း ၁၇၇ ခန္း ပါတဲ့ ပင္မထုထည္ကို ေစတီငယ္ ( အေရအတြက္မေသျခာ )ေတြႏွင့္ ရံထားပါတယ္။

ပုထိုးေတာ္ၾကီး တစ္ခုလုံးရဲ့ ပတ္ပတ္လယ္ နန္ရံေတြမွာ ဂ်ိန္း ( ဂ်ိန )၊ ဟိႏၵဴ၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ အလွဆင္ ရုပ္ႂကြေတြႏွင့္ အလွဆင္ထားပါတယ္။
( အခုေတာ့ မရွိေတာ့ပါ၊ ရွိတဲ့ရႊံ႕ေစး ရုပ္ႂကြေတြကလည္း အစားထိုး ထားတဲ့ လက္ရာ ခပ္ညံ႕ညံ႕အရုပ္ေတြပါ )

ပုထိုးေတာ္ၾကီးရဲ့ နန္ရံေလးဘက္ ေလးတန္ကို တိုင္းတာမယ္ဆိုရင္ ၉၂၂ ေပတိတိ ရွိတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ ထုထည္ၾကီးမားတယ္။ ဟိမဝန္တာ ေတာင္တန္း ေျမာက္ပိုင္းတ ဝိုက္မွာ ဒုတိယ အၾကီးဆုံး ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးအျဖစ္ မွတ္တမ္းဝင္ပါတယ္။ အရြယ္စား အားျဖင့္ ပတ္လည္ "ေပ" အက်ယ္ ၈၅၀၀၀ ( ၂၀ ဧက ) ေလာက္က်ယ္တဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ျဖစ္တယ္။

ဆြန္မပူရ မဟာဝိဟာရ ေက်ာင္းေတာ္ရာေတာင္ကုန္းမွာ တူးေဖာ္ေတြ႕ရွိထားတဲ့ ေက်ာက္စာအရ " ဓမၼပါလ"( ၇၈၁ - ၈၂၁ ) ျပီးေနာက္ ၂၉ ႏွစ္အၾကာမွာ နန္းတက္တဲ့ " မဟိျႏၵာ ပါလ" (Mahendrapala)( ၈၅၀-၈၅၄ ) လက္ထက္မွာ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို မြန္းမံျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။

တိဘက္ျပီဘုန္းေတာ္ၾကီး " တာရာနသ"(Taranatha) ရဲ့မွတ္တမ္း " ပဂ္ စမ္ ျဂြန္ ဇန္း"( Pag Sam Jon Zang)အရ ၉၉၅ ခုႏွစ္မွာ နန္းတက္တဲ့ " မဟိပါလ" (Mahipala)(၉၉၅-၁၀၄၃) မင္းဆက္မွာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပီးမြန္းမံျပင္ဆင္ပါေသးတယ္။
( ဒီမွတ္တမ္းကို ေထာက္ခံဖို႕၊ ျငင္းဆန္ဖို႕ ေခတ္ျပိဳင္ အေထာက္အထား မရွိေသးပါ)

ဒီလို ၾကီးက်ယ္လွတဲ့ ဓမၼပါလမင္း (ေအဒီ ၇၈၁-၈၂၁ ) ေကာင္းမႉ႕ ပုထိုးေတာ္ၾကီးဟာ ပါလမင္းဆက္ေတြ ဩဇာဏာ က်ဆင္းလာမႈႏွင့္အတူ ၁၁ ရာစုအေစာပိုင္းမွာဘဲ အတူ အရွိန္ဝါ ေမွးမွိန္လာပါတယ္။

၁၁ ရာစု မွာဘဲ မူစလင္ ဘုရင္ " ဝဂၤလ " ႏွင့္ သူ႕ရဲ့စစ္တပ္ ေတြရဲ့ တိုက္ခိုက္ျခင္းကိုခံရပါတယ္။ ပင္မ ပုထိုးေတာ္ၾကီး အပါဝင္ ဆြန္မပူရ မဟာဝိဟာရ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းေတာ္ တဝိုက္မွာ ရွိတဲ့ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေနရာ၊ အေဆာက္ဦး ေတြအားလုံးကို ေျမေပၚ ျပားျပားဝတ္ က်သြားေအာင္ မီးေလာင္တိုက္ သြင္းခဲ့ပါတယ္။

မီးမ႐ိႈ႕ခင္ ေက်ာင္းေတာ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို ေမာင္းထုတ္ရာမွာ ေက်ာင္းအုပ္သံဃာေတာ္ၾကီး " ဂ႐ုဏသီရိိေမတၱ " က ျငင္းဆန္ျပီး မီးေလာင္တိုက္ထဲမွာဘဲ အသက္အေသခံသြားတယ္လို႕ " နာလႏၵာ" ကမွတ္တမ္းကဆိုတယ္။

" ဝဂၤလ" မင္းဟာ ဗုဒၶဘာသာ ကို အင္မတန္ ႏွိပ္ကြက္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းဆက္ခံတဲ့ မူစလင္ မင္းေတြအားလုံး ကလည္း ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို မျပဳျပင္ေစဘဲ ေတာင္ဘို႕ၾကီးျဖစ္ေနတဲ့အထိ ပစ္ပယ္ထားခဲ့ပါတယ္။

၁၉၂၀ ခုႏွစ္မွာ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ဆိုင္ရာတူးေဖာ္မႈ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိျမင္ေနရတဲ့ ရုပ္လုံးေပၚအဆင့္ထိ ေရာက္လာခဲ့တာက ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေရာက္မွပါ။
ေရွးေဟာင္းသုေတသန ဆိုင္ရာတူးေဖာ္မႈ မွာေတြ႕ရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ ပိုျပီးစိတ္ဝင္စားဖို႕ေကာင္းတယ္။
===========================================================
ေဒါက္တာ သန္ထြန္းေရး ၁၉၉၇ ဩဂုတ္၊ စစ္တင္ဘာ၊ ေအာက္တိုဘာ အမွတ္ ၁၅၀၊ ၁၅၁၊ ၁၅၂ ကလ်ာမဂၢဇင္းပါ
ထိလိုင္မင္( ၁၀၈၄-၁၁၁၃ ) စာတမ္းမွာ ပုဂံေခတ္ဦး အေဆာက္ဦး ပံုစံေတြဟာ အေရွ႕ဘဂၤလားပံုစံကိုယူတယ္လို႕ေဖာ္ျပဖူးပါတယ္။ ပုဂံေခတ္ဦး ေစတီပံုစံေတြထဲမွာ ေျမမွာဝပ္ေနတဲ့ တည္ျငိမ္ဟန္ ပုထိုးေတာ္ေတြရွိပါတယ္။ ပုထိုးသမ်၊ ဓမၼရံၾကီး ၊ အပယ္ရတနာ ပံုစံေတြဟာ ဆြန္မပူရ မဟာဝိဟာရ ႏွင့္အေတာ္ေလးဆင္ပါတယ္။ ဘဂၤလား ႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီး ေဒါက္တာ သန္ထြန္းေရး စာတမ္းေတြ သိပ္မရွိပါ။

ကမ႓ာ တစ္ဝွမ္း နာမည္ၾကီး ျပတိုက္ေတြမွာ ပုဂံ ေခတ္လက္ရာ ႏွင့္ ပါလ လက္ရာေတြ ဟာခြဲမရေအာင္တူလို႕ ( Pagan or Pala ) လို႕ေရးေလ့ရွိပါတယ္။

ဓမၼပါလမင္းၾကီးရဲ့ ဘြဲ႕အမည္ အစ " သီရိ " ႏွင့္ အဆုံး " ေဒဝ" လိုခပ္ဆင္ဆင္ " သီရိ အနိ႐ုဒၶ ေဒဝ " လို႕ ေတြ႕ရပါေသးတယ္။

ဘဂၤလား ႏွင့္ ဆက္စပ္ျပီး ေဒါက္တာ သန္ထြန္းေရး စာတမ္းေတြ သိပ္မရွိပါ။
ေရွ႕ဆက္ျပီး သုေတသနလုပ္ဖို႕ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။