၅- ျမင္းမႉးမင္းသား

၅- ျမင္းမႉးမင္းသား

မင္းညီမင္းသားတို႕မွာ စစ္မက္အေရးေပၚ ေပါက္လွ်င္ ခ်ီတက္ တိုက္ခိုက္ရသည္။ ဤအခါ ျမင္းမႉးမင္းသားျဖစ္ေသာ ညီေတာ္, သားေတာ္က ကသည္းျမင္း, ေစာပြတ္အိုးျမင္း, အကၠပတ္ျမင္း, ရဲဘက္ျမင္းစေသာ ျမင္းတပ္မ်ားအနက္ ျမင္းတပ္ တတပ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္မႉးကြပ္၍ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျမင္းမႉးမင္းသားဟူ၍ အမိန္႕ေတာ္မွတ္သည္။

မင္းညီ, မင္းသားတို႕မွာ စစ္မက္ တိုက္ခိုက္ရန္ မရွိသည့္အခါ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ေရွ႕ေတာ္ ဝင္ေရာက္ ခယမ္းရျခင္း၊ ႏွစ္စဥ္ နယုန္လဆန္း ၈-ရက္ေန႕က ဝါဆိုလဆန္း ၈-ရက္ေန႕တိုင္ သုဓမၼာစရပ္ေတာ္အတြင္း ပါဠိပဌမစာျပန္ပြဲ က်င္းပရာသို႕ သြားေရာက္စာနာရျခင္း၊ တစ္ႏွစ္ လွ်င္ ၃-ၾကိမ္ ပြဲတက္ကန္ေတာ့ခံေတာ္မူသည္ကို မပ်က္မကြက္ ကန္ေတာ့ဝင္ရျခင္း၊ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ အေဝးအနီး ထြက္ေတာ္မူသည့္အခါ မင္းမထြက္မီ ေရွးဦးစြာ ျမိဳ႕တြင္းက ျမိဳ႕ျပင္သို႕ ထြက္ႏွင့္ရသည္။ ဝင္ေတာ္မူလွ်င္လည္း ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ေရႊနန္းေတာ္သို႕ေရာက္၍ အေျမႇာက္သံ ၃-ခ်က္ၾကားရျပီးေနာက္မွ ျမိဳ႕တြင္းသို႕ ဝင္ရျခင္း နည္းလမ္းမ်ားကိုလိုက္နာရသည္။

လြတ္ေတာ္က အေၾကာင္းကိစၥရွိ၍ ဆင့္ဆိုလွ်င္ မင္းသားကို တိုက္႐ိုက္ မဆင့္ဆိုရ။ မင္းသား၏ အၾကီးေတာ္ အၾကီးစာေရးတို႕သို႕ ထန္းဘူးညြန္႕ရွည္တြင္ ႏွစ္ေၾကာင္းစာခြၽန္ေရး၍ ဆင့္ဆိုရသည္။
(ေရႊနန္းသုံး ေဝါဟာရအဘိဓာန္ က်မ္းစာပါ မူရင္းအတိုင္း ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

၄- မင္းညီမင္းသား

၄- မင္းညီမင္းသား

မင္းဆိုသည္မွာ ဤေနရာတြင္ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ကို ယူရမည္။ မင္းဧကရာဇ္၏ ညီေတာ္ျဖစ္သျဖင့္ " မင္းညီ " ဆိုသည္။ မင္းဧကရာဇ္၏ သားေတာ္ျဖစ္သျဖင့္ " မင္းသား " ဆိုသည္။

မင္းသားႏွင့္ ေနရာေတာ္။ ။ ထို႕ျပင္မွတပါး မင္း၏သားေတာ္ မဟုတ္ေသာ္လည္း
(၁) လက္ဝဲေနရာကြက္ ၉၊ လက္ယာေနရာကြက္ ၉၊ ေပါင္း မင္းသားၾကီး ေနရာ ၁၈။

(၂) လက္ဝဲေနရာ ၉၊ လက္ယာေနရာ ၉၊ ေပါင္း မင္းသားလတ္ေနရာ ၁၈။

(၃) လက္ဝဲေနရာ ၉၊ လက္ယာေနရာ ၉၊ ေပါင္း ျမင္းမႉးမင္းသားေနရာ ၁၈-ရွိရာ------

၎ ေနရာေတာ္ေန မင္းသားသုံးမ်ိဳးျပင္ ေနရာေတာ္မေနရသည့္ မင္းသားတမ်ိဳးလည္း ရွိသည္။ ဤကဲ့သို႕ မင္းသားအမည္အရည္ႏွင့္ သူေကာင္းျပဳခံရသူ တို႕သည္ မင္း၏ သားေတာ္ မဟုတ္ေသာ္လည္ " မင္းသား " ဟူ၍ ေခၚေဝၚရသည္။ ထိုမွတပါး မင္းသား မေခၚႏိုင္။ မင္း၏ ညီေတာ္ ေျမးေတာ္ ျမစ္ေတာ္ဟူ၍သာလွ်င္ ေခၚေဝၚႏိုင္သည္။

(ေရႊနန္းသုံး ေဝါဟာရအဘိဓာန္ က်မ္းစာပါ မူရင္းအတိုင္း ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

အိမ္ေရွ႕မင္းနန္းေတာ္ဝင္ပံု။ ။

အိမ္ေရွ႕မင္းနန္းေတာ္ဝင္ပံု။ ။ အိမ္ေရွ႕မင္းသည္ ညီလာခံဝင္သည္မွတပါး ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ေရွ႕ေတာ္သို႕ ဝင္လို၍ ေရႊနန္းေတာ္ ဝင္လာသည့္အခါတိုင္း ေတာင္စမုတ္အေနာက္ တတာခန္႕အကြာတြင္ အေရွ႕အေနာက္ ၂၁- ေတာင္ ၂- မိုက္၊ ေတာင္ ေျမာက္ ၉-ေတာင္ ၂-မိုက္ရွိ ကြန္းေထာက္နန္းေတာ္မွာ ေခတၱစံေတာ္မူရသည္။ အိမ္ေရွ႕ဘုရား ဝင္ေတာ္မူလာေသာအေၾကာင္းကို မိန္းမစိုးက ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ေရႊနားေတာ္ၾကားတင္ေလွ်ာက္ရသည္။ ထိုအခါ ေရွ႕ေတာ္သို႕ ဝင္ရန္ အမိန္႕ေတာ္ရွိသျဖင့္ အိမ္ေရွ႕မင္းလည္း ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ စံေတာ္မူရာ အေဆာင္ေတာ္သို႕ ဝင္ေရာက္ခစားရသည္။

ေနာင္ေတာ္ ပုဂံေရႊနန္းရွင္ဘုရား ေရႊနန္းေတာ္သို႕ ဝင္ေတာ္မူလာလွ်င္လည္း ယင္းသည့္ ကြန္းေထာက္နန္းေတာ္တြင္ ေခတၱစံေတာ္မူျပီးမွ မိန္းမစိုးတို႕က ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ ေရႊနားေတာ္ၾကား ေလွ်ာက္ထားရသည္။ ထို႕ေနာက္ ပုဂံေရႊနန္းရွင္ဘုရား ညီေတာ္ရွိရာသို႕ ထြက္ေတာ္မူလာရာ ညီေတာ္မင္းတရားသည္ အေဆာင္ေတာ္ဦးမွ ဒူးပဆစ္တုပ္ပ်ပ္လ်က္ ရွိခိုးလက္ယွက္ခါ ၾကိဳေတာ္မူသည္။ (ယခု ကြန္းေထာက္နန္းေတာ္ကို အဂၤလိပ္မင္းလက္ထက္မွာ နံ႕သာနန္းေတာ္ဟူ၍ မွားယြင္းစြာ ကမၸည္းေရးထိုးထားသည္။ နံ႕သာနန္းေတာ္ကား ေျမာက္စမုတ္ ေတာင္ဘက္မွာ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ဖ်က္သိမ္းရာပါေသာေၾကာင့္မရွိေခ်။ သို႕ရာတြင္ နန္းေတာ္ၾကီးပံုစံ ျပဳလုပ္ထားရာ၌ ၎နံ႕သာနန္းေတာ္ကေလး ထင္ရွားရွိသည္)။

(ေရႊနန္းသုံး ေဝါဟာရအဘိဓာန္ က်မ္းစာပါ မူရင္းအတိုင္း ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

၃- အိမ္ေရွ႕မင္းအေၾကာင္း

၃- အိမ္ေရွ႕မင္းအေၾကာင္း

အဘယ္ေၾကာင့္ အိမ္ေရွ႕မင္းသည္ ဥပရာဇာ မည္သနည္းဟူမူကား - ဥပသမီေပ ဌိေတာ ရာဇာတိ ဥပရာဇာ ဟူေသာ ဝစနတၱႏွင့္အညီ ေရေျမေသဌ္နင္း မင္းအျဖစ္၏ အနီး၌ တည္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဥပရာဇာမည္၏။ ဥပသမီေပ ၊ ေရေျမေသဌ္နင္း မင္းအျဖစ္၏ အနီး၌။ ဌိေတာ၊ တည္ေသာ။ ရာဇာ၊ မင္းတည္း။ ဣတိတသၼာ၊ ထို႕ေၾကာင့္။ ဥပရာဇာ၊ ဥပရာဇာမည္၏။

အိမ္ေရွ႕မင္းအဂၤါ ၅ ပါး။ ။ အိမ္ေရွ႕နန္းလ်ာ မဟာဥပရာဇာတို႕ အဂၤါလကၡဏာ ကား -

မိဘႏွစ္ပါးစံုမွ ေကာင္းစြာျဖစ္ျခင္း၊ အလြန္ အဆင္းလွျခင္း၊ မယ္ေတာ္, ခမည္းေတာ္, ေနာင္ေတာ္တို႕၏ ႏွလုံးကို ပြါးေစျခင္း၊ တိုင္းသားျပည္သူ လူရွင္ရဟန္းတို႕၏ ႏွလုံးကိုပြါးေစျခင္း၊ ဆင္းစီး, ျမင္းစီး, ရထားစီး, ေလးပစ္, လွံထိုး အစရွိကုန္ေသာ အတတ္တို႕၌ ေလ့လာပြန္းတီး ျပီးစီးတတ္ေျမာက္ျခင္း၊ ဤသို႕အားျဖင့္ ငါးပါးတည္း။ ထို႕ေၾကာင့္ ပဥၥကနိပါတ္ အဂၤုတိၱဳရ္ပါဠိေတာ္၌ -

" ဣဓ ဘိကၡေဝ ရေညာ ခတၱိယႆ မုဒၶါဝသိတၱႆ ေဇေ႒ာ ပုေတၱာ ဥဘေတာ သုဇာေတာ ေဟာတိ မာတိေတာ စ ပိတိေတာစ၊ အဘိ႐ူေပါေဟာတိ၊ မာတာ ပိတူနံ ပိေယာ ေဟာတိ မနာေပါ၊ ေနဂမဇာနပဒႆ ပိေယာ ေဟာတိ မနာေပါ၊ ယာနိ တာနိ ရညံ ခတိၱယာနံ မုဒၶါဝ သိတၱာနံ သိပၸ႒ာနာနိ ဟတႎၳသႎၼ ဝါ အႆသႎၼ ဝါ ရထသႎၼ ဝါ ဓႏုသႎၼ ဝါ ထ႐ုသႎၼ ဝါ၊ တတၳ သိကိၡေတာ ေဟာတိ အနဝေယာ" ဟူ၍ ေဟာေတာ္မူသည္။ (အံ ၂-၁၃၅)

ဘိကၡေဝ၊ ရဟန္းတို႕။ ဣဓ၊ ဤေလာက၌။ မုဒၶါဝသိတၱႆ ၊ မုဒၶါဘိသိက္ ခံေသာ။ ခတိၱယႆ ၊ ေရေျမအရွင္ျဖစ္ေသာ။ ရေညာ၊ မင္း၏။ ေဇေ႒ာ ပုေတၱာ၊ သားၾကီးမင္းလ်ာသည္။ မာတိေတာ စ၊ အမိမွ၎။ ပိတိေတာ စ၊ အဘမွ၎။ ဥဘေတာ၊ ႏွစ္ပါးစံုကုန္ေသာ သူတို႕မွ။ သုဇာေတာ၊ ေကာင္းစြာ ျဖစ္သည္။ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။ အဘိ႐ူေပါ၊ လြန္စြာ အဆင္းလွသည္။ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။ မာတာပိတူနံ၊ မိဘတို႕သည္။ ပိေယာ၊ ခ်စ္အပ္သည္။ မနာေပါ၊ ႏွလုံးကို ပြါးေစတတ္သည္။ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။ ေနဂမဇာနပဒႆ၊ နိဂုံးဇနပုဒ္၌ေနေသာ လူအေပါင္းသည္။ ပိေယာ၊ ခ်စ္အပ္သည္။ မနာေပါ၊ ႏွလုံးကို ပြါးေစတတ္သည္။ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။ မုဒၶါဝ သိတၱာနံ၊ မုဒၶါ ဘိသိက္ခံကုန္ေသာ။ ခတိၱယာနံ ၊ ေရေျမရွင္ျဖစ္ကုန္ေသာ။ ရညံ၊ မင္းတို႕၏။ ဟတႎၳသႎၼ ဝါ၊ ဆင္စီး အတတ္၌၎။ အႆသႎၼ ဝါ၊ ျမင္းစီးအတတ္၌၎။ ထ႐ုသႎၼ ဝါ၊ ရာထားစီးအတတ္၌၎။ ဓႏုသႎၼ ဝါ၊ ေလးအတတ္၌၎။ ထ႐ုသႎၼ ဝါ၊ ဓားခုတ္လွံထိုး အတတ္၌၎။ ယာနိ တာနိ သိပၸ႒ာနာနိ၊ အၾကင္ အတတ္အေၾကာင္းအရာတို႕သည္။ သႏၲိ၊ ရွိကုန္၏။ တတၳ၊ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႕၌။ သိကိၡေတာ၊ သင္အပ္ျပီးသည္။ အနဝေယာ ၊ အႂကြင္းမဲ့ တတ္ေျမာက္သည္။ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။

ဤသို႕လ်င္ အိမ္ေရွ႕နန္းလ်ာ မဟာဥပရာဇာတို႕၏ အဂၤါလကၡဏာငါးပါးကို သိအပ္သည္။ ဥဘေတာ သုဇာတ- ဟူ၍ မိေဆြ ဘမ်ိဳး ႏွစ္ပါးတို႕တြင္ အဘမ်ိဳးသာ ပ႒ာနဟူ၍ ေဟာေတာ္မူေသာေၾကာင့္ အဘ မင္းေဆြ မင္းမ်ိဳးျဖစ္က သုဇာတ မယ္ေတာ့သည္သာဟူ၍ သိအပ္၏။ အိမ္ေရွ႕မင္းသည္ စစ္မက္အေရးကိစၥ ေပၚေပါက္လွ်င္ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ရျခင္း၊ ညီလာခံဝင္ရျခင္း၊ လႊတ္တက္၍ စိမံခန္႕ခြဲေတာ္မူရျခင္း၊ ထို႕ျပင္ အထူးသျဖင့္ အေရးၾကီးသည့္ကိစၥရွိလွ်င္ အခ်ိန္အခါမေရြး နန္းေတာ္သို႕ဝင္၍ ဧကရာဇ္မင္းျမတ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုတိုင္ပင္ႏွီးေႏွာေတာ္မူရျခင္းစေသာ တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳးမ်ားကို ရြက္ေဆာင္ေတာ္မူရသည္။

(က်မ္းစာပါ မူရင္းအတိုင္း ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

မိဘုရားႏွင့္ မိဖုရား အဆုံးအျဖတ္

မိဘုရားႏွင့္ မိဖုရား အဆုံးအျဖတ္ ။ ။ မိဘုရားသည္ ျပည္သူတို႕၏ အမိျဖစ္ ေသာေၾကာင္႔ သဒိသူပစာအားျဖင့္ " အမိဘုရား " ေခၚေဝၚသည္။ အ- ေၾက၍ " မိဘုရား " ေခၚေဝၚသည္။ အာလုပ္ပုဒ္ျဖစ္သတည္း။

သကၠရာဇ္ ၅၈၅ ခုႏွစ္ ေရးထိုးသည့္ ေလးေထာင့္ကန္ ေလးမ်က္ႏွာဘုရားေက်ာက္စာတြင္ " အမိဖုရွား စေသာ ေမာင္းမေတာ္ခပ္သိမ္း " ဟူ၍ ထိုပုဂံေခတ္က အ, မေၾကပဲ " အမိဘုရား " ေခၚေဝၚေရးသားေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။

သကၠရာဇ္ ၁၂၂၂ ခုႏွစ္ ေရးထိုးသည့္ မႏၲေလး ရတနာပံု ေရႊျမိဳ႕ေတာ္ ေတာင္ျပင္ မဟာႏြယ္စင္ရပ္ရွိ မဟာေဗာဓိေက်ာက္စာတြင္ " စတုသ႒ိလကၡဏာ၊ အဂၤါအနဂီ ၣ ၊ အစံုရွိေသာ ႏွမေတာ္ျမတ္ သိရီနတ္အား ကိုးပါးေသာ ေက်ာက္မ်ိဳးတို႕ျဖင့္ ျပည္သူ႕မိျမတ္ သတ္မွတ္တင့္ကဲ ခ်ီးဝွဲးျပ႒ာန္းေတာ္မူျပီးေနာက္ " ဟူ၍ မိဖုရားၾကီးတင္ေတာ္မူသည္ကို " ျပည္သူ႕မိျမတ္ သတ္မွတ္သည္ " ဟူေသာ ေဝါဟာရျဖင့္ ဆိုေလသည္။

သကၠရာဇ္ ၆၆၀ ခုႏွစ္ ေရးထိုးသည့္ မိဘုရားေစာ ေက်ာက္စာတြင္ " ရန္ခပ္သိမ္းကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ေသာ သီရိရာဇာမည္ေသာ မင္းၾကီးမ်ားျဖစ္ေသာ မိဘုရားေစာ သည္ " ဟူ၍၎။

သကၠရာဇ္ ၁၁၈၃ ခုႏွစ္ ၊ မဇိၽၥမေဒသ ဗုဒၶဂယာ အရပ္ရွိ မဟာေဗာဓိ ေက်ာက္စာတြင္ " ျမတ္ေသာ မိဘုရားေခါင္းၾကီးႏွင့္ တကြ " ဟူ၍၎၊ " သီရိပဝရ မဟာရာဇိႏၵာ ရတနာေဒဝီ အမည္ေတာ္ရွိေသာ ေတာင္မိဘုရားေခါင္ၾကီး ႏွင့္တကြ " ဟူ၍၎။

သကၠရာဇ္ ၁၂၀၅ ခုႏွစ္ ၊ ေလာကမဏိစူ႒ာ ဘုရားေက်ာက္စာတြင္ " တိုင္းေန ျပည္သူ လူအမ်ားတို႕အား သနားက႐ုဏာ ေမတၱာပင္စည္ ခက္မတည္လ်က္ သက္ၾကည္ေတာ္မူသျဖင့္ ေတာင္ မိဘုရားေခါင္းၾကီး " ဟူ၍၎။

သကၠရာဇ္ ၁၂၀၉ ခုႏွစ္၊ ဆိတ္ေပါက္ဘုရား ေက်ာက္စာတြင္ " မင္းညီ မင္းသား ၊ မင္းမိဘုရား ၊ မႊန္ၾကားေပါက္ျပ " ဟူ၍၎။

သကၠရာဇ္ ၁၂၁၁ ခုႏွစ္ ၊ စက္ေတာ္ရာဘုရား ေက်ာက္စာတြင္ " အဘိ႐ူပ ၊ ဒႆနက ၊ စသည့္ေက်းဇူး ၊ ထူးကဲလြန္ျမတ္ေတာ္မူေသာ ရွစ္ေသာင္းထြတ္ဖ်ား မိဘုရားေခါင္ၾကီး ဘုရားႏွင့္ " ဟူ၍၎။

သကၠရာဇ္ ၁၂၂၁ ခုႏွစ္ ၊ မႏၲေလးေတာင္ေျခ သုဓမၼာ ေက်ာက္စာတြင္ " ေျမာက္နန္းေတာ္ မိဘုရားသည္ " ဟူ၍၎။

သကၠရာဇ္ ၁၂၃၆ ခုႏွစ္ ၊ ဗုဒၶဂယာအရပ္ မဟာေဗာဓိေက်ာက္စာတြင္ " အေခါင္ညာထား ၊ မိဘုရားျမတ္ " ဟူ၍၎ အသီးသီး ေက်ာက္ထက္အကၡရာျဖင့္ ထင္ထင္ရွားရွား ရွိေလသည္။

သို႕ပါလ်က္ အခ်ိဳ႕က စကၠဴ စာအုပ္ျပဳလုပ္ရန္ ေက်ာက္စာကို စက္တင္ပံုႏွိပ္သည့္အခါ ေက်ာက္စာမူတြင္ စတုတၳကၡရာ ဘကုန္းႏွင့္ ရွိသည္ကို ဒုတိယကၡရာ ဖဦးထုပ္ သို႕ လဲေျပာင္းစက္တင္ပံုႏွိပ္ၾကသည့္ အရာမ်ားစြာ ေတြ႕ရေလသည္။ ဤသို႕ ေရွးပညာရွိတို႕၏ ေက်ာက္စာအကၡရာမူကို ျပင္ဆင္ျခင္းမွာ အလွ်င္းပင္မသင့္ေခ်။

အခ်ိဳ႕သူတို႕ကလည္း မႏၲေလးရတနာပံု ဒုတိယနန္းစံ မာရ္ေအာင္ရတနာ ေစတီေတာ္ ဒါယကာမင္းတရား လက္ထက္ေတာ္ေရာက္မွ မိဖုရားၾကီး ဓားထက္သည္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ရသျဖင့္ ဖဦးထုပ္ ႏွင့္ ဘကုန္း လဲေျပာင္းျပီးကာလ " မိဖုရား " ဟုေရးရေလဟန္ မဟုတ္မမွန္ လုပ္ၾကံေျပာဆိုၾကေလသည္။

မိဘုရား ဟူေသာ ပုဒ္အကၡရာကို ပုဂံေခတ္ေကာင္းစားစဥ္ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၉၀၀ ေလာက္ကပင္ စတုတၳကၡရာ ဘကုန္းတေခ်ာင္းငင္ ဥသရႏွင့္ " ဘု " ဟူ၍၎၊ ရၾကီးအခ်တြင္ ဝိသဇၨနီႏွင့္ " ရား " ဟူ၍၎ အေရးအသားရွိခဲ့သည့္ျပင္ ကုန္းေဘာင္ ပဌမအေလာင္းမင္းတရားၾကီးမွစ၍ တဆဲ့တဆက္ေသာ မင္းတို႕လက္ထက္ နန္းေတာ္ ၊ အိမ္ေတာ္ႏွင့္တကြ လႊတ္ရုံးငါးရပ္တို႕၌လည္း စတုတၳကၡရာ ဘကုန္း ႏွင့္ ခ်ည္း ေရးသား သုံးႏႈန္းျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင္႔ မိဘုရားဟူေသာ ပုဒ္အကၡရာကို ေရွးကာလက ရွိေဟာင္းျဖစ္ေသာ ေက်ာက္စာမူ ၊ ေပမူ ၊ ပုရပိုက္မူတို႕တြင္ ပါသည့္အတိုင္း ေရးသားသင့္ေလသည္။

====================================
(က်မ္းစာပါ မူရင္းအတိုင္း ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

၂- မိဘုရားအေၾကာင္း

" မေဟသီ သာဘိေသကာ " ဟူ၍ မာဂဓအဘိဓာန္စာကိုယ္ ( ႏွာ-၁၆၈ )။ " သာဘိေသကာ လဒၶါဘိေသကာ ရာဇိတီၳ မေဟသီ နာမ " ဟူ၍ ၎ဋီကာ ( ႏွာ- ၁၆၉ ) တို႕ ၌ လာရကား သြန္းေလာင္းအပ္ေသာ အဘိသိက္ရွိေသာ မိဘုရားၾကီးသည္ မေဟသီ မည္၏။ ထို႕ ေၾကာင္႔ အဘိဓာန္ဋီကာ၌ ---

မဟ ပူဇာယံ ၊ ကမၼနိ ဣေသာ၊ ဣေႆ၊ တေတာဤ ---

ဟူ၍မိန္႕အပ္၏။ မဟ၊ မဟသဒၵါသည္။ ပူဇာယံ ၊ ပူေဇာ္ျခင္း၌ ျဖစ္၏။ ကမၼနိ ၊ ကံအနက္၌။ ဣေသာ ၊ ဣသ ပစၥည္းသက္ရာ၏။ ဣႆ ၊ ဣအကၡရာကို ။ ဧ၊ ဧျပဳ ။ တေတာ ၊ ထို႕ ေနာင္မွ။ ဤ၊ ဤ ပစၥည္း သက္ရာ၏။

တနည္းကား -- မ်ားစြာကုန္ေသာ မင္းမိန္းမတို႕ ကို စိုးမိုးတတ္ေသာေၾကာင္႔ မေဟသီမည္၏။ ထို႕ ေၾကာင္႔ အဘိဓာန္ဋီကာ၌ပင္လွ်င္---

မဟတိေယာ ရာဇိတိၳေယာ ဤသတိ အဘိဘဝတီတိ ဝါ မေဟသီ၊ ဤသ ဣႆရိေယ ဤ---

ဟူ၍ မိန္႕ အပ္၏။ ဝါ ၊ တနည္းကား ။ မဟတိေယာ ၊ မ်ားစြာကုန္ေသာ ။ ရာဇိတိၳေယာ ၊ မင္းမိန္းမတို႕ ကို ။ ဤသတိ အဘိဘဝတိ ၊ စိုးမိုးတတ္၏ ။ ဣတိတသၼာ၊ ထို႕ ေၾကာင္႔ ။ မေဟသီ ၊ မေဟသီမည္၏။ ဤသ ၊ ဤသ သဒၵါသည္။ ဣႆရိေယ ၊ စိုးမိုးျခင္း၌ ျဖစ္၏။ ဤ ၊ ဤ ပစၥည္းသက္။ ဤကား ဋီကာပါဌ္၏ အနက္။

မိဖုရားေခါင္ၾကီးမွတပါး အျခား မင္းမိန္းမမ်ားသည္ ေဘာဂိနီ မည္၏။ အဘယ္ေၾကာင္႔ မိဘုရားေခါင္ၾကီးမွတပါး အျခား မိန္းမမ်ားသည္ ေဘာဂိနီမည္သနည္း ဟူမူကား- စည္းစိမ္ရွိေသာေၾကာင္႔ ေဘာဂိနီ မည္၏။ ထို႕ ေၾကာင္႔ အဘိဓာန္ဋီကာ၌ " ေဘာဂ ေယာဂါ ဣနီ " ဟူ၍ မိန္႕ အပ္၏ ။ ေဘာဂေယာဂါ ၊ စည္းစိမ္ႏွင့္ ယွဥ္ရကား။ ေဘာဂိနီ ၊ ေဘာဂိနီ မည္၏။ ဣနီ ၊ ဣနီပစၥည္း သက္ရာ၏။

မိဖုရားေခါင္ၾကီးလည္း မင္းကဲ့သို႕ အဘိသိက္ ခံသင့္ေၾကာင္းကိုကား ယခင္ ဆိုအပ္ခဲ့ကုန္ျပီးေသာ အဘိဓာန္စာကိုယ္ဋီကာႏွင့္ အဘိသိက္ခံေသာမင္း ၊ အဘိသိက္ခံေသာ မိဖုရားတို႕ ၏ သားသည္ ရာဇပုတၱ မည္၏ ဟူ၍ လာေသာ သေမၼာဟဝိေနာဒနီ အ႒ကထာ ( ႏွာ--၅၀၁ ) မ်ားကို ေထာက္၍ သိရာ၏ ။ မေဟသီ ၊ အဘိသိက္ရွိေသာ မိဖုရားၾကီးသည္ ပူေဇာ္အပ္ေသာေၾကာင့္တည္း ။

(က်မ္းစာအုပ္ပါ မူရင္းအတိုင္း " ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ " သည္။ )
...................................................................................................

၁၉ ရာစုႏွစ္ မိဘုရားဝတ္ရုံ

ရာဇဂုဏ္ရွစ္ပါးအေၾကာင္း

ရာဇဂုဏ္ရွစ္ပါးအေၾကာင္း ။ ။ အ႒က ၌ ရာဇဂုဏ္သည္ ရွစ္ပါးအျပားရွိ၏။
ရွစ္ပါးဟူေသာ္ကား-----

သိၾကားမင္းကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္း၊ ေနကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း ၊ လကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္း၊ ေလကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း၊ ယမမင္းကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း၊ သမုဒၵရာကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း၊ ေျမၾကီးကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း၊ မိုးကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း ၊ ဤရွစ္ပါးတို႕တည္း။ ထိုရွစ္ပါးတို႕တြင္--

သိၾကားမင္းကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္းဟူသည္ကား ------- သိၾကားမင္းသည္ နတ္အေပါင္းတို႕အား ႏွိမ္ႏွင္းတန္သည္ကို ႏွိမ္ႏွင္း၍ ခ်ီးေျမႇာက္တန္သည္ကို ခ်ီးေျမႇာက္သကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း သူမေတာ္တို႕အား ႏွိမ္ႏွင္း၍ သူေတာ္တို႕အား ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္ရာသည္။

ေနကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္းဟူသည္ကား---------- ေနမင္းသည္ ေရာင္ျခည္တေထာင္ျဖင့္ ျဖည္းညွင္းသာယာစြာ မိုးေရကို ခန္းေစသကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း အခြန္အတုတ္ကို ျဖည္းညွင္းသာယာစြာ ခံယူကုန္ရာသည္။

လကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္း ဟူသည္ကား----------- လျပည့္ဝန္းသည္ ျမင္ျမင္သမွ်ကုန္ေသာ သူတို႕၏ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစသကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း ရႊင္လန္းသာယာစြာ ေျပာဆိုသျဖင့္ မႉးမတ္ျပည္သူ ရွင္လူအေပါင္းတို႕အား ဝမ္းေျမႇာက္ျခင္းကို ျဖစ္ေစကုန္ရာသည္။

ေလကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္း ဟူသည္ကား----------- ေလသည္ သတၱဝါ အေပါင္းတို႕၏ ကိုယ္တြင္းသို႕ဝင္၍ သြားသကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ တိုင္းသားျပည္သူ လူရွင္အေပါင္းတို႕၏ အမူအရာခ်မ္းသာဆင္းရဲကို ၄င္း မိမိတို႕၏ အက်ိဳးအျပစ္ကို ၄င္း ကိုယ္တိုင္ လွည့္လည္၍ ၄င္း အမတ္သူလွ်ိဳ ထား၍ ၄င္း သိေအာင္ျပဳကုန္ရာသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ဂႏၶတိႏၵဴ ကဇာတ္၌ ဘုရားေလာင္း တည္ပင္ေစာင့္နတ္မင္းသည္ ျဗဟၼဒတ္မင္းအား--------

" ဥပႆုတိံ မဟာရာဇ၊ ရေ႒့ ဇနပေဒ စရ။
တတၳ ဒိသြာ စ သုတြာစ ၊ တေတာ တံ ပဋိပဇၨသိ " ( ခု- ၅ - ႏွာ ၃၉၇၊ ဇာတက-႒ ၅ - ၁၀၄ ) ဟူ၍ဆုံးမဘူးေခ်သည္။

မဟာရာဇ ၊ မင္းျမတ္။ ဥပႆုတိံ ၊ ေခ်ာင္းေျမာင္း၍ နားပါးေထာင္ျခင္းငွါ။ ရေ႒့ ၊ အလုံးစံုေသာ တိုင္း၌၄င္း။ ဇနပေဒ ၊ ဇနပုဒ္၌၄င္း။ စရ၊ လွည့္လည္ဘိေလာ။ တတၳ၊ ထိုတိုင္းဇနပုဒ္၌။ စရေႏၲာ ၊ လွည့္လည္ေသာမင္းသည္။ ဒိသြာစ ၊ ျမင္အပ္သည္ကို ျမင္၍၄င္း ။ သုတြာစ ၊ ၾကားအပ္သည္ကို ၾကား၍၄င္း။ တေတာ၊ ထို႕ေနာက္မွ။ ဟိတံ၊ အစီးအပြါးကို။ ပဋိပဇၨသိ ၊ က်င့္ရလတံၱ။

ယမမင္းကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း ဟူသည္ကား---- ယမမင္းသည္ ခ်စ္ေသာသူ မုန္းေသာသူ ဟူ၍မရွိ။ ကံႏွင့္ေလ်ာ္စြာ ေရာက္လာလွ်င္ စီရင္သကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း ခ်စ္ေသာသူဟူ၍၄င္း မုန္းေသာသူဟူ၍၄င္း မေရြးခ်ယ္ဘဲ မ်က္ႏွာၾကီးငယ္ မရြယ္မေထာက္ အမႈႏွင့္ေလ်ာ္စြာ စီရင္ကုန္ရာသည္။

သမုဒၵရာကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း ဟူသည္ကား-------- သမုဒၵရာသည္ ေရကို မေတာင့္တသကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း ဥစၥာကိုမေတာင့္တဘဲ ထံုးစံရွိရာ ရထိုက္သမွ်ကိုသာ ခံယူၾကကုန္ရာသည္။

ေျမကဲ့သို႕ က်င့္ျခင္း ဟူသည္ကား--------- ေျမၾကီးသည္ သတၱဝါအေပါင္းတို႕၏ မွီခိုကိုးကြယ္ရာျဖစ္သကဲ့သို႕ ထို႕အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕သည္လည္း သဂၤတရားေလးပါးျဖင့္ ျပည္သူ လူအေပါင္းတို႕၏ မွီခိုကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေအာင္ က်င့္ေဆာင္ကုန္ရာသည္။

မိုးကဲ့သို႕က်င့္ျခင္း ဟူသည္ကား --------မိုးသည္ သတၱဝါအေပါင္းတို႕အား မိုးေရျဖင့္ ေရာင့္ရဲေစဘိကကဲ့သို႕
ထို႕ အတူ ေရေျမေသဌ္နင္းမင္းတို႕ သည္လည္း မႈထမ္း ရာထမ္းတို႕ အား မ်ိဳးရိကၡာ အဝတ္အစားျဖင့္ ေရာင့္ရဲေစကုန္ရာသည္။

(က်မ္းစာအုပ္ပါ မူရင္းအတိုင္း " ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ " သည္။ )

မင္းတို႕ က်င့္ရာေသာ သဂၤဟတရားေလးပါးအေၾကာင္း

မင္းတို႕ က်င့္ရာေသာ သဂၤဟတရားေလးပါးအေၾကာင္း

စတုက ၌ ေရေျမေသဌ္နင္း မင္းတို႕ သည္ တိုင္းႏိုင္ငံသူ လူအေပါင္းတို႕အား သျဂိဳဟ္ခ်ီးေျမႇာက္ေၾကာင္း သဂၤဟတရားေလးပါး အျပားရွိ၏။ ေလးပါးဟူေသာ္ကား - သႆေမဓ ၊ ပုရိသေမဓ၊ ဝါစာေပယ် ၊ သမၼာပါသ - ဟူ၍ ေလးပါးအျပားရွိ၏။ ဤသဂၤဟတရား ေလးပါးတို႕ျဖင့္ ေရေျမေသဌ္နင္း မင္းတို႕သည္ တိုင္းႏိုင္ငံသူ လူရွင္အေပါင္းတို႕ကို သျဂိဳဟ္ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္ရာ၏။

ထို႕ ေၾကာင့္ အဂုၤတၱရ သကၠတနိပါတ္အ႒ကထာ၊ သုတၱနိပါတ္ အ႒ကထာမ်ား၌-

" ေပါရာဏက ဓမၼိကရာဇကာေလ ကိရ သႆေမဓံ ပုရိသေမဓံ သမၼာပါသံ ဝါစာေပယ် ႏိၲ စတၱာရိ သဂၤဟဝတၱဴနိ အေဟသံု၊ ေယဟိ ရာဇာေနာ ေလာကံ သဂၤဏွိံသု" ဟူ၍လာသည္။

ေပါရာဏက ဓမၼိကရာဇကာေလ၊ ေရွး တရာေစာင့္ကုန္ေသာ မင္းတို႕လက္ထက္၌။ သႆေမဓံ ၊ သႆေမဓလည္ေကာင္း။ ပုရိသေမဓံ၊ ပုရိသေမဓလည္းေကာင္း။ သမၼာပါသံ။ သမၼာပါသလည္းေကာင္း။ ဝါစာေပယ်ံ၊ ဝါစာေပယ် လည္းေကာင္း။ ဣတိ၊ ဤသို႕။ စတၱရိ၊ ေလးပါးကုန္ေသာ။ သဂၤဟဝတၱဴနိ၊ သဂၤဟဝတၱဴတို႕သည္။ အေဟသံု ကိရ၊ ျဖစ္ကုန္သတတ္။ ေရဟိ၊ အၾကင္သဂၤဟဝတၱဴတို႕ ျဖင့္။ ရာဇာေနာ၊ မင္းတို႕ သည္။ ေလာကံ၊ တိုင္းႏိုင္ငံသူ လူအေပါင္းကို။ သဂၤဏွိံသု၊ သျဂိဳဟ္ခ်ီးေျမႇာက္ကုန္၏။

သႆေမဓ ။ ။ ထိုေလးပါးတို႕တြင္ ေကာက္ပဲ အစရွိကုန္ေသာ အခြန္အတုတ္တို႕ကို ဆယ္ဘို႕ တဘို႕ သာ ခံယူျခင္းသည္ သႆေမဓမည္၏။ ေကာက္ပဲအစရွိကုန္ေသာ အခြန္အတုတ္ျပီးေစျခင္း၌ ပညာႏွင့္ယွဥ္ ဟူလိုသည္။

ပုရိသေမဓ ။ ။ သူရဲ သူခက္တို႕အားေျခာက္လတၾကိမ္ ထမင္းမ်ိဳးရိကၡာ ျဖစ္ေစျခင္းသည္ ပုရိသေမဓမည္၏။ သူရဲ သူခက္တို႕အား သျဂိဳဟ္ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္း၌ ပညာႏွင့္ယွဥ္ ဟူလိုသည္။

သမၼာပါသ ။ ။ သူဆင္းရဲတို႕လက္၌ စာရင္းတင္ထား၍ အသျပာတေထာင္၊ ႏွစ္ေထာင္မွ်ေလာက္ေသာ ေၾကးေငြ ဥစၥာေပးႏွင့္၍ သုံးႏွစ္လည္မွ အတိုးအပြါးမရွိ အရင္းအတိုင္းသာ ခံယူျခင္းသည္ သမၼာပါသ မည္၏။ လူတို႕ ၏ ႏွလုံးကို ေက်ာ့ကြင္းျဖင့္ ဘြဲ႕၍ထားဘိသကဲ့သို႕ ျမဲစြဲေစသျဖင့္ သျဂိဳဟ္မစသည္ မည္၏ ဟူလိုသည္။ ထမ္းပိုးခံယူျခင္းသည္ သမၼာပါသမည္၏ဟူသည္ကား ယခင္ အ႒ကထာမ်ားႏွင့္ ၄င္း အဘိဓာန္ဋီကာႏွင့္၄င္း မညီေလ။

ဝါစာေပယ် ။ ။ မႉးမတ္ ကလန္ သံပ်င္ အစရွိကုန္ေသာသူတို႕ကို အေမာင္ဦးရီး စသည္ျဖင့္သာယာေခ်ငံစြာ ေခၚေဝၚေျပာဆိုျခင္းသည္ ဝါစာေပယ် မည္၏။ ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ႏိုးဘြယ္ေသာ စကားျဖင့္ သျဂိဳဟ္မစသည္ ဟူလိုသည္။

ေရႊနန္းသုံးေဝါဟာရအဘိဓာန္ျပဳစုသူ ဦးေမာင္ေမာင္တင္

(က်မ္းစာအုပ္ပါ မူရင္းအတိုင္း " ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ " သည္။ )

ေရႊနန္းသုံးေဝါဟာရ အဘိဓာန္

ဦးေမာင္ေမာင္တင္ ျပဳစုတဲ့ ေရႊနန္းသုံးေဝါဟာရ အဘိဓာန္ က်မ္းပါ ေဝါဟာရရွင္းလင္းခ်က္ေတြကို အပိုင္းလိုက္ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ တစ္အုပ္လုံးကို PDF ဖိုင္ E-book လုပ္ဖို႕ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေသးပါ။ ဒီေတာ့ စာအုပ္ထဲက စကားလုံး ေဝါဟာရ ရွင္းလင္းခ်က္ေတြကို သင့္သလိုအပိုင္းလိုက္ ေရးလိုက္၊ တင္လိုက္လုပ္ပါမယ္။ က်မ္းစာအုပ္ပါ မူရင္းအတိုင္း " ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ " တာေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာ ၊ ရွင္းလင္းခ်က္ ၊ စကားလုံး ၊ အယူအဆ ၊ အမွား အမွန္ စတာေတြဟာ ေရွးျမန္မာဘေလာ့ဂါႏွင့္မသက္ဆိုင္ပါ။

ေရႊနန္းသုံးေဝါဟာရ အဘိဓာန္
ပဌမတြဲ
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

၁- ဧကရာဇ္မင္းျမတ္အေၾကာင္း

မင္းဧကရာဇ္ ဟူသည္မွာ - ဧကသဒၵါ-တခုေဟာ အနက္၊ အတုမရွိအျမတ္ဟူေသာ အနက္မ်ားကိုရသည္။ အတုမရွိ ျမတ္ေသာမင္း ဆိုလိုသည္ အဓိပၸါယ္ယူရမည္ဟူ၍ ရာဇေသဝကဒီပနီက်မ္းက ဆိုသည္။

ဧကရာဇ္မင္းျမတ္တို႕ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူျမဲကိစၥမွာ တေန႕ သုံးယံ ညီလာခံျခင္း၊ တိုင္းေရးျပည္မူ , သာသနာမႈႏွင့္တကြ ကိုယ္ေတာ္ေရးမွစ၍ တိုင္ပင္ေတာ္မူသင့္သည္မ်ားကို တိုင္ပင္ ႏွီးေႏွာေတာ္မူျခင္း၊ ရာဇဂုဏ္ ၈ ပါးတို႕ႏွင့္ အျမဲျပည့္စုံေၾကာင္း အျမဲအားထုတ္ေတာ္မူျခင္း၊ မင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ သဂၤဟတရား ေလးပါး, သူခပ္သိမ္းတို႕ႏွင့္ဆိုင္ေသာ သဂၤဟတရားေလးပါးတို႕ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေအာင္ အားထုတ္ေတာ္မူျခင္းမ်ားသည္ မင္း၏ ျမဲေသာအလုပ္ကိစၥ မွတ္သင့္ေခ်သည္။

(က်မ္းစာအုပ္ပါ မူရင္းအတိုင္း " ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပ " သည္။ )