" မင္းဘဲ က်င့္ ၊ ငါေတာ့ က်င့္ဘူး "

မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါး ကို ဘယ္က်မ္း မွာ စေရးထားတယ္ ၊ ဘယ္ေခတ္ မွာ စေရးတယ္ ၊ ဘယ္သူ ျပဳစုေရးသား တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ မေျပာတတ္ပါ။ ေသခ်ာေျပာႏိုင္တာက မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါး ကို " ပ်ဴ " ေက်ာက္စာ၊ အ႐ိုးအိုးစာ စတဲ့ မွတ္တမ္းေတြမွာ ေဖာ္ျပထားတာမေတြ႕ရပါ။

ပုဂံ ေခတ္ေက်ာက္စာေတြမွာလည္း မေတြ႕ရပါ။ မြန္ေက်ာက္စာေတြမွာလည္းမေတြ႕ရ ။ က်န္စစ္သား ( ထီးလိုင္ မင္း ) ထားခဲ့တဲ့ ေက်ာက္စာ( မြန္ဘာသာ ) ကိုေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ မင္း ျဖစ္တဲ့သူဟာ ျပည္သူေတြကို တရားသျဖင့္ ဘယ္လိုအုပ္ခ်ဳပ္တယ္ ၊ တိုင္းျပည္ စည္ပင္သာယာတယ္ ဆိုျပီး သူ႕ကိုယ္သူ သာသာထိုးထိုး မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တာေတာ့ရွိတယ္။

မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါး ကို စျပီးေဖာ္ျပတာ အင္းဝေခတ္ေက်ာက္စာေတြျဖစ္တယ္။
( ေဒါက္တာသန္းထြန္း ၊ " အဝေခတ္ ေက်ာက္စာပါ သမုိင္း အေထာက္အထားမ်ား ” ၾကည့္ )
မ်ိဳး႐ိုးစဥ္အဆက္ မင္းေတြဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ငတပါး မင္းေတြဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းေတြဟာ အနည္းဆုံးေတာ့ ဒီအခ်က္ေတြကို လိုက္နာရမယ္လို႕ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။

မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါး အခ်ဳပ္
၁။ အလွဴေပးျခင္း၊
၂။ သီလေစာင့္ျခင္း၊
၃။ ေပးကမ္း ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း၊
၄။ သိမ္ေမြ႕ျခင္း၊
၅။ ၿခိဳးျခံျခင္း၊
၆။ အမ်က္မထြက္ျခင္း၊
၇။ သည္းခံျခင္း၊
၈။ ေျဖာင့္မွန္ျခင္း၊
၉။ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ မဆန္႔က်င္ျခင္း၊
၁ဝ။ ျပည္သူကို အခြန္အတုတ္ျဖင့္ မညႇဥ္းဆဲျခင္း၊


ဒီလို မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါး အေၾကာင္းစေျပာတဲ့ အဝ ၊ ကုန္းေဘာင္ မင္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ရာမွာ ေျပာကား ေျပာ၏ ၊ တကယ္လိုက္နာ က်င့္သုံးမႉမရွိ လို႕ေတြ႕ရတယ္။

ဒီေတာ့ သူတို႕ေျပာတဲ့ မင္း က်င့္တရား ဆယ္ပါး ဆိုတာ " မင္းဘဲ က်င့္ ၊ ငါေတာ့ က်င့္ဘူး " လို႕ဆိုခ်င္တာလားမသိပါ။

အဝေခတ္ ေက်ာက္စာပါ သမုိင္း အေထာက္အထားမ်ား။ (ပံုမွာ - ပုဂံ ဘုရား ပထိုးေတြမွေန စုေဆာင္း သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ေက်ာက္စာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို တစုုတစည္းတည္း ေတြ႕ျမင္ရပံု)

မွတ္ခ်က္။ ပံုကို ရဲရင့္ငယ္ ကေနဒါ http://www.yeyintnge.com မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။