ထိုးကြင္းအစ ေမာင္ကံက တဲ့လား

ထိုးကြင္းမင္ေၾကာင္ စေပၚတာ ဘိုးေတာ္ဘုရားေခၚ ဗဒံုမင္း လက္ထက္ ၊ ေထာင္မင္းၾကီးသား ေမာင္ကံ ကတီထြင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို စေရးတာ ၀၁-၁၀-၁၉၄၀ ထုတ္ေက်ာင္းသားစာေစာင္ ဗဟုသုတခန္းလို႕ ဆိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆိုလိုခ်င္တာက အလွထိုးတဲ့ မင္ေၾကာင္ကို ေျပာဟန္တူပါတယ္။

ေလာကီအစီရင္ အရေသာ္လည္းေကာင္း အမွတ္သညာအရေသာ္လည္းေကာင္း အရင္ထိုးေနၾက ေဆးမင္ေၾကာင္ဟာ ကြက္တိကြက္ၾကားနဲ႕ မလွဘူး။ ဒီေတာ့ ဒီဇိုင္း ကႏုတ္ေတြေဖာ္ျပီး ထိုးဟန္တူပါတယ္။ အေရးမ်ားတဲ့ ဒီဇိုင္းက မန္က်ည္းရြက္ဖတ္၊ ကန္စြန္းႏြယ္ ႏွင့္ ငါးၾကင္းကြက္ ေတြျဖစ္တယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ေမာင္ကံစခဲ့တဲ့ မင္ေၾကာင္ဟာ အရပ္စကားနဲ႕ေျပာရင္ေတာ့ ေရွ႕ကပံုေတြကို မၾကိဳက္လို႕ စိတ္ကူးအသစ္ ႏွင့္ စခဲ့တဲ့ အလွထိုးမင္ေၾကာင္လို႕ ေျပာရပါမယ္။

တကယ္ေတာ့ ေဆးမင္ေၾကာင္ဟာ ဘိုးေတာ္ဘုရား မတိုင္မွီေခတ္ကတည္းက ရွိႏွင့္ျပီးေနပါျပီ။ ဗင္းနစ္ျမိဳ႕သာ အီတလီလူမ်ိဳး နီကိုလိုဒီကြန္တီ ( Nicolo De Conti ) ၁၄၃၅ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာျပည္ ပဲခူးကိုေရာက္တယ္။သူ႕ ရဲ့ ခရီးသြားမွတ္တမ္းမွာ ပဲခူးကျမန္မာေတြဟာ အသားကို သံဆူးႏွင့္ထိုးေဖာက္ျပီး ဖ်က္မရတဲ့ ေဆးေတြကို ပြတ္ထည့္တယ္ဆိုျပီး ျမန္မာေတြ ေဆးမင္ေၾကာင္ (Tattoo) ထိုးေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္။ နီကိုလို ရဲ့မွတ္တမ္းဟာ ျမန္မာေတြရဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္အေၾကာင္းေျပာတဲ့ ပထမဆုံးမွတ္တမ္းအျဖစ္ရွိေနေသးတယ္။

ဟံသာဝတီဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ ( ဘုရင့္ေနာင္ ) လက္ထက္ ေရွးမွတ္တမ္းတစ္ခုမွာ ေရးထားတာက " ေခြးလင္းစားလည္း ၊ ေကာင္းမြန္စြာအဝတ္တန္ဆာတို႕ကို ဝတ္၍၊ ပန္းဆိုးေခါင္းထုပ္ႏွင့္ ပန္းမာလ္ထူစြာပန္၍၊ အက်ႌမဝတ္ဘဲ ' မင္ေသ့ ' ခါးျပက္ျပက္ ႏွင့္ အေမြးအထံုလိမ္း၍ တက္၏ " ဆိုျပီး အကၠပတ္ ကို သံေစလြတ္ခန္းမွာေရးခဲ့တယ္။

မဏိပူရ ကသည္းျပည္ကို သံေစလြတ္ရာမွာ အဓိကဦးေဆာင္သူျဖစ္တဲ့ ေခြးလင္းစား ရဲ့ကိုယ္မွာ ' မင္ေသ့ ' ေခၚ ေဆးမင္ေၾကာင ္ေတြထိုးထားတာ ေတြ႕ရတဲ့သေဘာေပါ့။ ဒါကိုလည္း တေလးတစား ထုတ္ျပခ်င္ဟန္တူပါတယ္။

အရင္ကေတာ့ ျမန္မာေတြရဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္ဟာ ဟံသာဝတီဆင္ျဖဴမ်ားရွင္ (ဘုရင့္ေနာင္) လက္ထက္ ယိုးဒယားကိုတိုက္ေတာ့မွာ ပါလာတယ္လို႕ထင္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ရွာရင္းရွာရင္း အဲဒီထင္ျမင္ခ်က္ လြင့္ပစ္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္။

ေဆးမင္ေၾကာင္ကိုဘဲ ေခၚၾကတဲ့ အမည္ေတြရွိေသးတယ္။
၁။ ထိုးကြင္းမင္ေၾကာင္
၂။ ထိုးကြင္း
၃။ မင္ေသ့
၄။ ေကာ္
၅။ ေကာ္ရစ္ စတဲ့နာမည္ေတြပါ။

သို႕ေပမယ့္ အဓိက က ႏွစ္မ်ိဳးဘဲရွိပါတယ္။ ေလာကီအစီရင္အျဖစ္ ထိုးတာရယ္ ၊ အလွထိုးတာရယ္ပါ။ အလွထိုးကေတာ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ၊ ေစာေစာကေျပာတဲ့ ေထာင္မင္းၾကီးသားေခတ္မွ စတယ္ထင္တယ္။ ရဲရဲေတာ့ မေျပာ ရဲပါ။ ေရွးကျမန္မာ့စစ္သည္ေတာ္ေတြကို အစု ခြဲရာမွာလည္း ေဆးမွတ္ျပီးခြဲတာမ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ တစ္ခ်က္သတိထားရမယ္။

ျမန္မာေတြရဲ့ ေဆးမင္ေၾကာင္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး တခ်ိဳ႕ ရဲတင္းတဲ့လူေတြက ပ်ဴေခတ္ကတည္းက စတယ္လို႕ ေျပာတယ္။ အေထာက္ထားေတာ့မရွိပါ။ ပ်ဴေတြတကယ္သာ မင္ေၾကာင္ထိုးရင္ တရုတ္ေတြရဲ့ မွတ္တမ္းမွာ တခုတ္တရ ထည့္ေရးခဲ့မွာ အမွန္ဘဲ။ တခ်ိဳ႕က ပုဂံေခတ္တဲ့။ ဒါလည္း အေထာက္ထားမခိုင္ပါ။

ပုဂံေခတ္မွာ အင္းခ်တဲ့ေလာကီအစီရင္မ်ိဳးရွိလာျပီ။ က်န္စစ္သားနန္းေတာ္သစ္ေဆာက္ေတာ့ ေၾကးျပားေပၚ အင္းေရးျပီး တိုင္ေအာက္မွာျမႇဳပ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလိုေၾကးျပားေပၚအင္းေရးျပီး ကိုယ္မွာေဆာင္တဲ့ ဓေလ့ေရာရွိႏိုင္တယ္လို႕ေတာ့ ခန္႕မွန္းပါတယ္။ ေဆးမင္ေၾကာင္ထိုးတယ္ ဆိုတဲ့အေျပာမ်ိဳးထိေတာ့  မေျပာရဲပါ။

ေရွးကျမန္မာေတြက ေဆးမင္ေၾကာင္ကို ' မင္ေသ့ ' ဆိုျပီးသာေခၚၾကတာကို သိရတယ္။ မွတ္တမ္း ၊ ေက်ာက္စာ ၊ နံရံေဆးေရးေတြမွာ မေတြ႕ရလို႕ ရတု ၊ ေလးခ်ိဳး ၊ ကဗ်ာေတြမယ္ လိုက္ရွာေတာ့ မဟာဓမၼရာဇာ ဘြဲ႔ခံ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း ခရစ္ႏွစ္ (၁၆၀၅-၁၆၂၈) မွာ စာဆိုေတာ္ ရွင္ကုမာရကႆဖ ရဲ့ ဓမၼရာသီပ်ိဳ႕ မွာ " မဲနည္သြားဆိုး ၊ မင္ေသ့ထိုး " ဆိုတဲ့ အသုံးကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီေခတ္ အေျခခံလူတန္းစားေတြထဲမယ္ ' မင္ေသ့ ' ထိုးေပးတဲ့ အလုပ္ဘဲသီးသန္႕လုပ္သူေတြရွိတယ္ဆိုတာ မွတ္သားရပါတယ္။

ေသာ္ကပင္ ဆရာေတာ္ရဲ့ စာမွာ " ဂူတြင္ ဥမင္၊ ေရႊမင္ေဝ့ေဝ့၊ မင္ေသ့ထိထိုးျမဲ ၊ ဟဆြဲမဖက္ " ဆိုျပီးပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရတာက " ပုတီးသာေဆာင္၊ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ ၊ ေကာ္တစ္ဘက္ႏွင့္ ထိုးလက္စမသိမ္း" ဆိုျပီးေတြ႕ပါတယ္။ ႏွစ္ခုစလုံးရဲ့ ေခတ္ကာလ အပိုင္းျခားကို အင္းဝေခတ္လို႕မွန္းေပမယ့္ ဒီလို ရတု ကဗ်ာ ပ်ိဳ႕ ေလးခ်ိဳးေတြကို အေျခခံျပီး ခုႏွစ္ရွာရတာက အင္မတန္ဝိေရာဓိျဖစ္စရာပါ။

ေစာေစာက စကားကိုျပန္ေကာက္ရရင္ ထိုးကြင္းအစေမာင္ကံ က ဆိုတဲ့အဆိုမွန္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ စိတ္ကူးသစ္ႏွင့္ ေရွးကပံုစံေတြကို တြန္းလွန္ျပီး ဒီဇိုင္းသစ္ပံုစံသစ္ႏွင့္ တစ္ေခတ္ဆန္းတယ္လို႕ ေျပာလို႕ ရေပမယ့္ ထိုးကြင္းမင္ေၾကာင္ စေပၚတာ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ ေထာင္မင္းၾကီးသား ေမာင္ကံ ကစတယ္လို႕ ေတာ့ ေျပာမရပါ။