အဲဒါ ျမန္မာ ( ပုဂံ )

အမွန္တိုင္းဝန္ခံေျပာစတမ္းဆိုရင္ ျမန္မာျဖစ္ရတာ သိပ္ဂုဏ္ယူဖို႕ေကာင္းပါလားလို႕ စိတ္ထဲမွာ စြဲစြဲျမဲေပၚလာတာ " ပုဂံ " ကိုပထမဆုံး ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာပါ။ ပုဂံအေၾကာင္း ငယ္ကတည္းက ၾကားဖူေပမယ့္ သူမ်ားေတြေျပာတိုင္း အပိုေတြ ေျပာတယ္လို႕ဘဲ ထင္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတြ႕ မဟုတ္ရင္ မယံုတတ္တဲ့အက်င့္ ေၾကာင္႔လားမသိပါ။

၂၀၀၅ မိုးရာသီမွာ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုအတြက္ သြားရင္း " ပုဂံ " ကိုဝင္ပါတယ္။ နံနက္ ၅ နာရီေလာက္ " ပုဂံ " အဝင္ဂိတ္တစ္ခုမွာ ဘာအရာရွိမွန္းေသခ်ာ မသိတဲ့ အရာရွိတစ္ေယာက္က ကား ေလေအးေပးစက္ေက်းဇူးႏွင့္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကို အတင္းလႉပ္ႏိႈးျပီး
" ျမန္မာ႔ဗိသုကာႏွင့္ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာဇုံ" ဝင္ေၾကးဆိုျပီး ေဒၚလာ တစ္ဆယ္အတင္းေတာင္းပါတယ္။

အေတာ္စိတ္တိုသြားတယ္။ " ေပးမယ္ ငါ့ကို ေရအိမ္အရင္ လိုက္ျပ " လို႕ေျပာျပီး ကားေအာက္ဆင္းတယ္။ ေရအိမ္သုံးျပီး ကားေပၚျပန္မတက္ခင္ ဘာမွမေျပာဘဲ မွတ္ပံုတင္ျပျပီး တက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီ ငနဲကလည္းဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး။ ရပ္ရင္းက်န္ခဲ့တယ္။ အဲဒါျမန္မာ။

ပုဂံမွာ ေလ့လာစရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနေပမယ့္ ရတဲ့အခ်ိန္ႏွင့္ မေလာက္ပါ။ စက္ဘီစီးျပီး အၾကိဳၾကားေတြသြားတယ္။ ရြာေတြေလွ်ာက္သြားတယ္။ ဆူးထိုးျပီး ဘီးေပါက္။ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ရြာထဲဝင္။ လွ်ာထြက္ေအာင္ ေနကပူ။ ရြာသားေတြက လက္ရပ္ေခၚျပီးေရတိုက္တယ္။ အဲဒါျမန္မာ။

ရြာထဲမွာ ဘီးဖာျပီး အျပန္ စိမ္းညက္ ညီမ/အမ ဘုရားနားအေရာက္မွာ ေရွ႕ကစက္ဘီးစီးလာတဲ့ ပုဂံသားေတြက ဘုရားဘက္လက္ညိုးထိုးျပီး လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္" Sun Set "" Sun Set " တဲ့။
ေခြၽးေတြေပေနတဲ့ သူတို႕ မ်က္ႏွာေတြက ျပဳံးလို႕ရယ္။ အဲဒါ ျမန္မာ။

မဆိုစေလာက္သာရွိတဲ့ ေလ့လာမႈေလးေတြလုပ္ျပီးျပန္လာခဲ့ရတယ္။ အပိုေတြ သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး။ အသားမျဖဴ ဆံရွည္ ႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုဝတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ျမန္မာ။

ပုဂံသြားတဲ့ တတိယ အၾကိမ္မွာ ပဲခူးသူ အသစ္စက္စက္ ကြၽန္ေတာ့ဇနီး ကို ပထမဆုံး " ပုဂံ " ေခၚသြားျပီး လိုက္ျပတယ္။ အဲဒါ ျမန္မာလို႕။